Si Me Cansé - Callejeros

Si me cansé de cansarme no fue por otario, ni fue por corsario

Ni fue por amargo, ni bueno, ni fiel

Fue por ver: Que todos la hacen, que todos la toman

La venden, la roban y después se morfan sin asco… la mejor miel

Si me canse de esperar

Fue porque el tiempo no curó ni una herida

Si me cansé de olvidar

Fue porque el olvido es la pastilla suicida

Si me cansé de perdonar

Fue porque cuando duele nunca, nunca, nunca se olvida

Si me cansé de mentir

Fue porque la verdad lastima solo al principio

Si me cansé de dormir

Fue porque al sueño no lo sueño dormido

Si me cansé de asistir

Fue porque asistiendo o no asistiendo siempre empezaron sin mí

Si me cansé de obedecer, de ser correcto

Me corresponde ser obediente a mi parecer

Y hoy me doy cuenta que padeciendo también me canso

(siempre que no pertenezca voy a pertenecer)

Si me cansé de ceder

Fue porque cediendo te vas muriendo en vida

Si me cansé de llorar

Fue porque en las lágrimas no encontré salida

Si me cansé de correr

Fue porque muchas cosas las perdí corriendo noche y día

Si me cansé de mirar

Fue porque mirando ví una vez a la muerte

Si me cansé de perder

Fue porque una vez me desangre por perderte

Si me cansé del culo cerrar fue por el hambre

El miedo a la guerra y a la fría soledad

Y hoy me doy cuenta que padeciendo también me canso

(siempre que no pertenezca voy a pertenecer)

Als ik het beu werd om moe te worden, kwam dat niet door een otario, noch door een kaper

Het was niet bitter, noch goed, noch trouw

Het was te zien: dat iedereen het doet, dat iedereen het pakt

Ze verkopen het, ze stelen het en dan eten ze zonder walging… de beste honing

Als ik het wachten beu ben

Het was omdat de tijd geen wond heelde

Als ik het vergeten beu werd

Het was omdat vergetelheid de zelfmoordpil is

Als ik moe werd van vergeven

Het was omdat wanneer het pijn doet, je het nooit, nooit, nooit vergeet

Als ik moe werd van liegen

Het was omdat de waarheid alleen in het begin pijn doet

Als ik moe werd van het slapen

Het was omdat ik niet droom slaap

Als ik het bijwonen beu was

Het was omdat ze wel of niet aanwezig waren, ze altijd zonder mij begonnen

Als ik moe werd van gehoorzamen, van correct zijn

Het is aan mij om mijn mening te gehoorzamen

En vandaag realiseer ik me dat lijden me ook moe maakt

(zolang ik er niet bij hoor, zal ik erbij horen)

Als ik het beu was om toe te geven

Het was omdat als je toegeeft, je sterft in het leven

Als ik moe werd van het huilen

Het was omdat ik in tranen geen uitweg vond

Als ik moe werd van het rennen

Het was omdat ik dag en nacht veel dingen verloor

Als ik moe werd van het kijken

Het was omdat ik, kijkend, ooit de dood zag

Als ik moe werd van het verliezen

Het was omdat ik ooit bloedde om je te verliezen

Als ik het beu werd om mijn kont dicht te doen, was dat vanwege de honger

De angst voor oorlog en koude eenzaamheid

En vandaag realiseer ik me dat lijden me ook moe maakt

(zolang ik er niet bij hoor, zal ik erbij horen)