Hieronder staat de songtekst van het nummer Mai 40 , artiest - Jacques Brel met vertaling
Originele tekst met vertaling
Jacques Brel
On jouait un air comme celui-ci
Lorsque la guerre s’est réveillée
On jouait un air comme celui-ci
Lorsque la guerre est arrivée
Moi, de mes onze ans d’altitude
Je découvrais éberlué
Des soldatesques fatiguées
Qui ramenaient ma belgitude
Les hommes devenaient des hommes
Les gares avalaient des soldats
Qui faisaient ceux qui n’s’en vont pas
Et les femmes
Les femmes s’accrochaient à leurs hommes
On jouait un air comme celui-ci
Lorsque la guerre s’est réveillée
On jouait un air comme celui-ci
Lorsque la guerre est arrivée
Et voilà que le printemps flambe
Les canons passaient en chantant
Et puis les voilà revenant
Déjà la gueule entre les jambes
Comme repassaient en pleurant
Nos grands frères devenus vieillards
Nos pères devenus brouillard
Et les femmes
Les femmes s’accrochaient aux enfants
On jouait un air comme celui-ci
Lorsque la guerre s’est réveillée
On jouait un air comme celui-ci
Lorsque la guerre est arrivée
Je découvris le réfugié
C’est un paysan qui se nomade
C’est un banlieusard qui s'évade
D’une ville ouverte qui est fermée
Je découvris le refusé
C’est un armé que l’on désarme
Et qui doit faire chemin à pied
Et les femmes
Les femmes s’accrochaient à leurs larmes
On jouait un air comme celui-ci
Lorsque la guerre s’est réveillée
On jouait un air comme celui-ci
Lorsque la guerre est arrivée
D’un ciel plus bleu qu'à l’habitude
Ce mai 40 a salué
Quelques allemands disciplinés
Qui écrasaient ma belgitude
L’honneur avait perdu patience
Et chaque bourg connut la crainte
Et chaque ville fut éteinte
Et les femmes
Les femmes s’accrochèrent au silence
We speelden vroeger zo'n deuntje
Toen de oorlog ontwaakte
We speelden vroeger zo'n deuntje
Toen de oorlog kwam
Ik, van mijn elf jaar op hoogte
Ik ontdekte verbijsterd
vermoeide soldaten
Waardoor mijn Belgischheid terugkwam
Mannen werden mannen
De stations slokten soldaten op
Wie heeft degenen gemaakt die niet weggaan?
en vrouwen
De vrouwen klampten zich vast aan hun mannen
We speelden vroeger zo'n deuntje
Toen de oorlog ontwaakte
We speelden vroeger zo'n deuntje
Toen de oorlog kwam
En zie, de lentebranden
De kanonnen gingen zingend voorbij
En dan komen ze terug
Nu al de mond tussen de benen
Zoals strijken huilen
Onze grote broers die oud zijn geworden
Onze vaders worden mist
en vrouwen
De vrouwen klampten zich vast aan de kinderen
We speelden vroeger zo'n deuntje
Toen de oorlog ontwaakte
We speelden vroeger zo'n deuntje
Toen de oorlog kwam
Ik ontdekte de vluchteling
Hij is een nomadische boer
Hij is een forens die wegkomt
Van een open stad die gesloten is
Ik ontdekte de geweigerde
Het is een leger dat we ontwapenen
En wie moet er lopen?
en vrouwen
De vrouwen klampten zich vast aan hun tranen
We speelden vroeger zo'n deuntje
Toen de oorlog ontwaakte
We speelden vroeger zo'n deuntje
Toen de oorlog kwam
Van een hemelsblauwer dan normaal
Deze 40 mei begroet
Sommige gedisciplineerde Duitsers
Die mijn belgitude verpletterde
Honor had zijn geduld verloren
En elke stad kende de angst
En elke stad was gedoofd
en vrouwen
De vrouwen klampten zich vast aan de stilte
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt