La Guerre Des Boutons - Francis Lemarque

Les épées sont en bois

La mitraille

Un tas de cailloux et c’est tout

Les archers trois par trois en bataille

Ont des arbalètes en bambou

Tous les derrières

qui mordrons la poussière

Ah oui!

Apprendrons qu'à la guerre

Il faut s’avoir rester debout

Les archers sont au roi

Mais la gloire à celui qu’il l’a gagnera

Napoléon, nan, ça plais pas beaucoup

Beaucoup plus long quand

Il était comme nous

Avant d’entendre le son du canon

Il dût apprendre à donner du bâton

Nous on se bat pour la gloire

Simplement on se rencontre

Toujours au même endroit

Les épées sont brisées

La marmaille maintenant retourne au foyer

Tablier déchiré en pagaille

Il y’aura des comptes à régler

Vainqueur comme vaincu

Sur tous les derrières nus

Les mains de tous nos pères

Feront subir leur loi de fer

Car chez nous c’est l’endroit

Où se porte nos plus belles décorations

Napoléon n’en portais pas au temps

Au temps que nous quand il était un enfant

Si la victoire n’appartient qu’aux parents

Il faut y croire en attendant

le temps de devenir à son tour

Un beau jour aussi bête que les grands en vieillissant

Un, deux, trois aux tambour

aux trompettes

Quand on marchera pour de bon

On regrettera ce temps de fête

Où l’on se battait, L’on se battait pour des boutons.

Zwaarden zijn van hout

Grapeshot

Een stapel kiezelstenen en dat is het

Boogschutters drie aan drie in de strijd

Heb bamboe kruisbogen

alle billen

wie zal in het stof bijten?

Oh ja!

Laten we dat leren in oorlog

Je moet opblijven

De boogschutters zijn van de koning

Maar glorie aan hem die het heeft zal winnen

Napoleon, nee, ik vind het niet zo leuk

Veel langer wanneer

Hij was zoals wij

Voordat ik het geluid van kanon hoor

Hij moest leren de stok te geven

We vechten voor glorie

We hebben elkaar net ontmoet

Altijd op dezelfde plek

De zwaarden zijn gebroken

De kinderen gaan nu naar huis

Verprutste schort

Er zullen scores zijn om te vereffenen

Winnaar als verliezer

Op alle blote billen

De handen van al onze vaders

Zullen hun ijzeren wet handhaven

Want bij ons is het de plek

Waar zijn onze mooiste decoraties?

Napoleon droeg er destijds geen

In de tijd dat we toen hij een kind was

Als de overwinning alleen aan de ouders toebehoort

Je moet het geloven terwijl je wacht

tijd om op zijn beurt te worden

Een mooie dag zo dom als de volwassenen oud worden

Een, twee, drie op de drums

naar de trompetten

Als we voorgoed lopen

We zullen deze feesttijd missen

Waar we vochten, vochten we voor puistjes.