Ветры и туманы - 7Б, Чёрный Обелиск

Ветры и туманы, вёрсты и столбы,

пыльные дороги да окраины страны

И нервное мелькание деревьев и огней,

всё так же будет продолжаться до моих последних дней.

Закаты и рассветы, холод и дожди,

всё постепенно исчезает и остаётся позади

И только смутные сомненья приходят вдруг порой,

зачем я здесь, но всё идёт само собой

Мимо посёлков и столиц, мимо оград и вдоль границ,

столько раз, и столько разных лиц

И толпы взрослых и детей, как стаи глупых голубей,

столько лет, и столько долгих, долгих дней

Ночные разговоры и споры до утра,

пустые, в общем, споры о смысле бытия

И бледное мерцанье таких далёких звёзд,

и бездна расстояний, что всегда меня зовёт

Мимо посёлков и столиц, мимо оград и вдоль границ,

столько раз, и столько разных лиц

И толпы взрослых и детей, как стаи глупых голубей,

столько лет, и столько долгих, долгих дней

Мимо посёлков и столиц, мимо оград и вдоль границ,

столько раз, и столько разных лиц

И толпы взрослых и детей, как стаи глупых голубей,

столько лет, и столько долгих, долгих дней

(Пепел, 2002)

Winden en mist, mijlen en pilaren,

stoffige wegen en buitenwijken van het land

En het nerveuze flikkeren van bomen en lichten,

het zal op dezelfde manier doorgaan tot mijn laatste dagen.

Zonsondergangen en zonsopgangen, kou en regen,

alles verdwijnt geleidelijk en blijft achter

En alleen vage twijfels komen soms plotseling,

waarom ben ik hier, maar alles gaat vanzelf

Langs steden en hoofdsteden, langs hekken en langs grenzen,

zo vaak en zo veel verschillende gezichten

En massa's volwassenen en kinderen, als zwermen domme duiven,

zoveel jaren en zoveel lange, lange dagen

Nachtelijke gesprekken en geschillen tot de ochtend,

leeg, in het algemeen, geschillen over de betekenis van zijn

En het bleke fonkelen van zulke verre sterren,

en de afgrond van de afstand die me altijd roept

Langs steden en hoofdsteden, langs hekken en langs grenzen,

zo vaak en zo veel verschillende gezichten

En massa's volwassenen en kinderen, als zwermen domme duiven,

zoveel jaren en zoveel lange, lange dagen

Langs steden en hoofdsteden, langs hekken en langs grenzen,

zo vaak en zo veel verschillende gezichten

En massa's volwassenen en kinderen, als zwermen domme duiven,

zoveel jaren en zoveel lange, lange dagen

(As, 2002)