Amour des feintes - Jane Birkin

Amours des feintes, des faux-semblants, infante défunte se pavanant

Cartes en quinte s'édifiant, le palais d’un prince catalan

Amours des feintes, seul un candélabre scintille au vent

Où l’on emprunte des sentiments, le labyrinthe obsédant

Et comme si de rien n'était, on joue à l'émotion

Entre un automne et un été, mensonge par omission

Amours des feintes, des faux-semblants, infante défunte se pavanant

Etrange crainte en écoutant les douces plaintes du vent

Amours des feintes au présent, et l’on s'éreinte hors du temps

Et pourtant maintes fois l’on tend à se maintenir longtemps

Le temps ne peut-il s’arrêter au feu de nos passions

Il les consume sans pitié et c’est sans rémission

Amours des feintes, des faux-semblants, infante défunte se pavanant

Couleur absinthe, odeur du temps, jamais ne serai comme avant

Amours des feintes, au loin j’entends là-bas qui tinte le temps

De ces empreintes de nos vingt ans, ne restent que les teintes d’antan

Qui peut être et avoir été?

Je pose la question

Peut-être étais-je destinée à rêver d'évasion.

Houdt van schijnbewegingen, voorwendselen, dode infanta strutting

Rechte kaarten bouwen zich op, het paleis van een Catalaanse prins

Houdt van schijnbewegingen, alleen een kandelaar flikkert in de wind

Waar we gevoelens lenen, het beklijvende labyrint

En alsof er niets was gebeurd, spelen we met emotie

Tussen een herfst en een zomer, lieg door weglating

Houdt van schijnbewegingen, voorwendselen, dode infanta strutting

Vreemd ontzag luisterend naar de zachte klaagzangen van de wind

Doen alsof liefdes in het heden, en we slijten onszelf uit de tijd

En toch hebben we vaak de neiging om lang vol te houden

Kan de tijd niet stilstaan ​​bij het vuur van onze passies

Hij verteert ze zonder genade en het is zonder vergeving

Houdt van schijnbewegingen, voorwendselen, dode infanta strutting

Absint kleur, geur van tijd, zal nooit meer zijn zoals voorheen

Houdt van schijnbewegingen, in de verte hoor ik daar de tijd rinkelen

Van deze afdrukken van onze jaren twintig zijn alleen de tinten van weleer over

Wie kan en is geweest?

ik stel de vraag

Misschien was ik voorbestemd om te dromen van ontsnapping.