Я заболела тобой - IOWA

Лето было пепельно-золотым.

Чувства были сильно помяты.

Нет, не боялась я темноты,

Я была сама виновата:

Что не умела вязать узлы.

В том, что промолчала когда-то.

Но только, как лечить эту пустоту?

Знаю, я сама виновата, что:

Я заболела, я заболела, я заболела тобой.

Я заболела, я заболела, я заболела тобой.

Я заболела, я заболела, я заболела тобой.

Я заболела, я заболела, я заболела тобой.

В моих руках жёлтые цветы.

Глаза слезятся от ветра.

Мы не заварим чая в ледяной воде -

Мы две стороны одной монеты.

Айсбергом ты на моём пути.

Остаться, уйти?

- Не понятно.

Но как же лечить эту пустоту:

Я сама виновата что:

Я заболела, я заболела, я заболела тобой.

Я заболела, я заболела, я заболела тобой.

Я заболела, я заболела, я заболела тобой.

Я заболела, я заболела, я заболела тобой.

Но, лето было пепельно-золотым.

Чувства были сильно помяты.

Нет, не боялась я темноты,

Я была сама виновата что:

Я заболела, я заболела, я заболела тобой.

Я заболела, я заболела, я заболела тобой.

Я заболела, я заболела, я заболела тобой.

Я заболела, я заболела, я заболела тобой.

De zomer was as-goud.

Gevoelens waren sterk verkreukeld.

Nee, ik ben niet bang in het donker

Het was mijn eigen schuld.

Dat ze geen knopen kon leggen.

Daarin was ze een keer stil.

Maar hoe ga je om met deze leegte?

Ik weet dat het mijn eigen schuld is

Ik werd ziek, ik werd ziek, ik werd ziek met jou.

Ik werd ziek, ik werd ziek, ik werd ziek met jou.

Ik werd ziek, ik werd ziek, ik werd ziek met jou.

Ik werd ziek, ik werd ziek, ik werd ziek met jou.

Ik heb gele bloemen in mijn handen.

Ogen tranen van de wind.

We zullen geen thee zetten in ijswater -

We zijn twee kanten van dezelfde medaille.

IJsberg, je staat me in de weg.

Blijven, weggaan?

- Niet helder.

Maar hoe deze leegte te behandelen:

Het is mijn eigen schuld:

Ik werd ziek, ik werd ziek, ik werd ziek met jou.

Ik werd ziek, ik werd ziek, ik werd ziek met jou.

Ik werd ziek, ik werd ziek, ik werd ziek met jou.

Ik werd ziek, ik werd ziek, ik werd ziek met jou.

Maar de zomer was as-goud.

Gevoelens waren sterk verkreukeld.

Nee, ik ben niet bang in het donker

Het was mijn eigen schuld:

Ik werd ziek, ik werd ziek, ik werd ziek met jou.

Ik werd ziek, ik werd ziek, ik werd ziek met jou.

Ik werd ziek, ik werd ziek, ik werd ziek met jou.

Ik werd ziek, ik werd ziek, ik werd ziek met jou.