Прости - Найк Борзов

Я сижу на краю и смотрю на огни,

На последние дни нашей бурной любви.

Что-то день не уходит, не видно заката,

Уже полночь, а солнце всё также в зените,

Прости…

Сексуальность твоя политически грамотна,

Телевизор и радио — это источники

Красоты твоей бархатной кожи.

Мы с тобой так похожи и это похоже

На смерть…

На твоих глазах происходит переход

Из эйфории в меланхолию, мне

Нужно где-то быть и куда-то бежать,

Но и хочется услышать твой ответ.

Каким я стану через день,

Каким я стану через два.

Мне лень смотреть в твои глаза,

Мечтать и думать тоже лень.

Я возьму лишь кусочек, лишь каплю вселенной,

Чтоб закодировать собственный разум.

И на волосы снег сединой ляжет белой,

Прояснится всё разом, но ты станешь чем-то

Таким непонятным, но с виду приятным,

Мягким, воздушным, как шелк или вата,

А быть может, для этого ты старовата.

Стало всё разноцветным и память влияет

На сны…

Всё возьми, мне не жалко, я знаток твоих вкусов.

Твоя возбужденность выходит наружу.

Я к лицу твоему поднесу свою руку,

Ты почувствуешь свет и огни нашей новой

Любви…

На твоих глазах происходит переход

Из эйфории в меланхолию, мне

Нужно где-то быть и куда-то бежать,

Но и хочется услышать твой ответ.

Каким я стану через день,

Каким я стану через два.

Мне лень смотреть в твои глаза,

Мечтать и думать тоже лень.

На твоих глазах происходит переход

Из эйфории в меланхолию, мне

Нужно где-то быть и куда-то бежать,

Но и хочется услышать твой ответ.

Каким я стану через день,

Каким я стану через два.

Мне лень смотреть в твои глаза,

Мечтать и думать тоже лень.

Ik zit op de rand en kijk naar de lichten,

Voor de laatste dagen van onze stormachtige liefde.

Om de een of andere reden gaat de dag niet voorbij, kun je de zonsondergang niet zien,

Het is al middernacht en de zon staat nog steeds op haar hoogste punt,

Sorry…

Je seksualiteit is politiek geletterd

TV en radio zijn bronnen

De schoonheid van je fluwelen huid.

Jij en ik lijken zo op elkaar en het lijkt erop

Tot de dood...

Voor je ogen is er een overgang

Van euforie tot melancholie, ik

Je moet ergens zijn en ergens heen rennen,

Maar ik hoor graag uw antwoord.

Wat zal ik over een dag zijn?

Wat zal ik in tweeën zijn.

Ik ben te lui om in je ogen te kijken,

Dromen en denken is te lui.

Ik neem slechts een stukje, slechts een druppel van het universum,

Om je eigen geest te coderen.

En witte sneeuw zal op je haar vallen,

Alles zal in één keer opklaren, maar je zult iets worden

Zo onbegrijpelijk, maar schijnbaar aangenaam,

Zacht, luchtig, zoals zijde of katoen,

Of misschien ben je daar te oud voor.

Alles is kleurrijk geworden en het geheugen beïnvloedt

Voor dromen...

Neem alles, het spijt me niet, ik ben een kenner van jouw smaak.

Je opwinding komt eruit.

Ik zal mijn hand op je gezicht leggen,

Je voelt het licht en de lichten van onze nieuwe

Dol zijn op...

Voor je ogen is er een overgang

Van euforie tot melancholie, ik

Je moet ergens zijn en ergens heen rennen,

Maar ik hoor graag uw antwoord.

Wat zal ik over een dag zijn?

Wat zal ik in tweeën zijn.

Ik ben te lui om in je ogen te kijken,

Dromen en denken is te lui.

Voor je ogen is er een overgang

Van euforie tot melancholie, ik

Je moet ergens zijn en ergens heen rennen,

Maar ik hoor graag uw antwoord.

Wat zal ik over een dag zijn?

Wat zal ik in tweeën zijn.

Ik ben te lui om in je ogen te kijken,

Dromen en denken is te lui.