Granada, calle de Elvira (con Manzanita y Luis Habichuela) (Fandangos de Granada) - Enrique Morente, Manzanita, Luis Habichuela

En un viejo barrio de estirpe agarena

De aquellos tan brujos que hay en Graná

Vivió una mocita de cara morena

Pelo azabache y tez bronceá

Un palio de flores era su ventana

Pa tos los mocitos que iban a rondar

Pero en los amores, aquella sultana

Era tan bonita como desgraciá

Y una noche misteriosa

Y de silencio escuchó

Esta coplilla graciosa

Sin saber quién la cantó

Dónde habitan las manolas

Granada, calle Elvira

Dónde habitan las manolas

Allí vive quién yo quiero

En quién pienso a todas horas

Por ser mi querer primero

El tiempo pasaba y nadie sabía

De aquella coplilla, quién fue el cantaor

Más no faltó alguien que ya suponía

A Pepe Serrano un buen amador

El palio de flores que fue su ventana

Pa tos los mocitos que iban a rondar

Quedó entristecido pues cierta mañana

Sin dueña y sin flores lo vieron quedar

Y aunque verla no pudieron

Cuando del barrio marchó

Aseguran que la oyeron

Entonar esta canción

A beber agua fresquita

Me voy a la Plaza Nueva

A beber agua fresquita

De la Fuente del Avellano

Que es la que la sed me quita

Si me la da mi Serrano

In een oude wijk van Agarena afkomst

Van die heksen die in Graná . zijn

Er leefde een klein meisje met een donker gezicht

Zwart haar en gebruinde teint

Een baldakijn van bloemen was haar raam

Pa tos de kinderen die in de buurt zouden zijn

Maar verliefd, die sultana

Ze was zo mooi als schande

en een mysterieuze nacht

En in stilte luisterde hij

Dit grappige couplet

Zonder te weten wie het zong

Waar leven manola's?

Granada, Elvira-straat

Waar leven manola's?

Wie ik wil, woont daar

Aan wie moet ik de hele tijd denken?

Omdat ik eerst mijn liefde ben

De tijd verstreek en niemand wist het

Van die coplilla, wie was de zanger

Meer ontbrak niet iemand die al veronderstelde

Voor Pepe Serrano een goede minnaar?

Het bladerdak van bloemen dat zijn raam was

Pa tos de kinderen die in de buurt zouden zijn

Hij was verdrietig omdat op een ochtend

Zonder baasje en zonder bloemen zagen ze hem blijven

En hoewel ze haar niet konden zien

Toen hij de buurt verliet

Ze beweren dat ze het hebben gehoord

zing dit lied

Om koud water te drinken

Ik ga naar de Plaza Nueva

Om koud water te drinken

Van de hazelnootfontein

Wat is het dat de dorst van mij wegneemt?

Als mijn Serrano het aan mij geeft