Коктебель - Юлий Ким

В Коктебеле, в Коктебеле

У лазурной колыбели

Весь цвет литературы ЭсЭсЭр,

А читательская масса

Где-то рядом греет мясо —

Пляжи для писателей, читателям же -…фиг!

На мужском пустынном пляже,

Предположим, утром ляжет

Наш дорогой Мирзо Турсун-Заде.

Он лежит и в ус не дует

И заде свое турсует

Попивая коньячок или Алиготе.

Ну, а прочие узбеки,

Человек на человеке,

То есть, скромные герои наших дней

Из почтенья к славе генья

Растянулись на каменьях

Попивая водочку иль думая о ней, но —

Кое-кто из них, с досадой

Озираясь на фасады,

Где «звистные письменники"живут,

Из подлейшей жажды мести сочиняют эти песни,

А потом по всей стране со злобою поют!

In Koktebel, in Koktebel

Bij de azuurblauwe wieg

De hele kleur van literatuur SESER,

En het lezerspubliek

Ergens in de buurt verwarmt vlees -

Stranden voor schrijvers, voor lezers - ... fig!

Op het verlaten strand van een man,

Stel je voor dat je in de ochtend liegt

Onze lieve Mirzo Tursun-Zade.

Hij liegt en blaast niet in zijn snor

En zijn rug toert

Nippend aan cognac of Aligote.

Nou, en andere Oezbeken,

Man op man

Dat wil zeggen, de nederige helden van onze dagen

Uit respect voor de glorie van een genie

Uitgestrekt op stenen

Wodka drinken of erover nadenken, maar...

Sommigen van hen, met ergernis

Rondkijken op de gevels

Waar "zingende schrijvers" wonen,

Uit de gemeenste dorst naar wraak componeren ze deze liederen,

En dan zingen ze door het hele land met boosaardigheid!