Птицы - Мафик

Колет осень неба синеву,

Мне вольному,

Строчит иголочкою в душу,

Знаю, за закрытую братву,

Не одному,

Тоска мне водкой горло сушит.

Где-то пацаны срока мотают,

Как же им не сладко, боже ж мой,

Если даже птицы облетают,

Лагерное небо стороной.

Мается кукушкою в лесу,

Бродяги срок,

Давай с ноля, я снова сбился,

Дунул ветер, вытравил слезу,

Да за колок струною верхней зацепился.

De herfst doorboort de blauwe lucht,

Ik ben beschikbaar

Krabbelt met een naald in de ziel,

Ik weet het, voor de gesloten broederschap,

Niet alleen

Angst droogt mijn keel met wodka.

Ergens kronkelen de jongens de term,

Wat zijn ze lief, mijn God,

Zelfs als de vogels rondvliegen

Kamp hemel kant.

Gooiend als een koekoek in het bos,

zwervers termijn,

Kom op vanaf nul, ik heb weer verloren

De wind blies, een traan geëtst,

Ja, de bovenste snaar bleef aan de pin hangen.