Исток девяти миров - Woodscream

Внимайте мне все священные роды,

Великие с малыми Хеймдалля дети!

Один, ты хочешь, чтоб я рассказала

О прошлом всех сущих, о древнем, что помню…

Помню девять миров, и девять корней,

И древо предела, еще не проросшее.

В начале времен, когда жил Имир,

Не было в мире ни песка, ни моря,

Земли еще не было и небосвода,

Бездна зияла, трава не росла…

Умолк полный ярости голос твой,

Могучий Эливагар,

Наброшена цепь на тебя рукой

Невидимого врага,

Потоки твоих непокорных вод

Прервали извечный бег,

Бесплодной равниной простерся лед

На месте великих рек.

Одет север бездны в кольчугу зим,

Но Грим укротит буран,

Положит начало векам благим,

Исток девяти мирам.

В краю лютой стужи и белизны,

В пределе седых снегов

Жестокие ётуны рождены,

Но близится час богов…

И Мидгард восстанет среди дождей,

И будет прекрасен он,

И слава отважных его детей

Не сгинет во тьме времен,

И Альвхейм огнем золотых палат

Украсит небес простор,

И молоты карликов застучат

В глубоких пещерах гор,

И ясень, омытый росою Урд,

Укроет листвой миры,

На троны двенадцать владык взойдут…

Но север до той поры

Забылся во льдах одиноким сном,

Столетьям неведом счет,

И только метель знает песнь о том,

Что было и что грядет.

Luister naar mij alle heilige families,

Grote en kleine kinderen van Heimdall!

Eén, je wilt dat ik het vertel

Over het verleden van alle wezens, over het oude dat ik me herinner...

Ik herinner me negen werelden en negen wortels,

En de boom van de limiet, nog niet ontsproten.

In het begin der tijden, toen Ymir leefde,

Er was geen zand of zee in de wereld,

De aarde was nog niet en het firmament,

De afgrond gaapte, het gras groeide niet...

Je stem vol woede is stil,

Machtige Elivagar,

Er wordt met de hand een ketting om je heen gegooid

onzichtbare vijand,

Stromen van uw weerbarstige wateren

Breek de eeuwige vlucht

De kale vlakte uitgerekt ijs

In de plaats van grote rivieren.

Het noorden van de afgrond is gekleed in maliënkolder van winters,

Maar Grim zal de storm temmen,

Zal de basis leggen voor goede tijden,

Oorsprong van de negen werelden.

In het land van felle kou en witheid,

In de limiet van grijze sneeuw

Gewelddadige Jotuns zijn geboren

Maar het uur van de goden komt...

En Midgard zal opstaan ​​tussen de regens,

En hij zal mooi zijn

En de glorie van zijn dappere kinderen

Zal niet vergaan in de duisternis van de tijd,

En Alfheim bij het vuur van gouden kamers

Versier de luchtruimte,

En de hamers van de dwergen zullen beuken

In de diepe grotten van de bergen,

En de as, gewassen met de dauw van Urd,

Zal de werelden bedekken met bladeren,

Twaalf heren zullen de tronen bestijgen...

Maar het noorden tot dan

Verdwaald in het ijs in een eenzame droom,

Eeuwen kennen de partituur niet,

En alleen een sneeuwstorm kent het lied over

Wat was en wat gaat komen.