Аббат Джон - Woodscream

— В ней дух кошки злой, в ней бес, в ней грех,

Казнить её — на костер!

Колдунью сжечь!

Но не при всех —

Бунтует чернь до сих пор.

В глухом дворе монастыря

Звон кандалов слышишь ты.

Искусны те, что суд творят —

В ней ни следа красоты.

— Госпожа моя, удобно ль вам

Кормить огонь на кресте?

Дано прозреть еретикам —

К прискорбью, вы не из тех…

Еще тепла была зола,

Как вырос вмиг из углей

Терновый куст, и кровь текла

С его шипов и ветвей.

C небес раздался трубный глас:

— Не Господом ли ты мнил себя, Джон?

Ты погубил одну из нас,

Молись, ничтожный поп, — твой жребий предрешён!

— Проклятый куст — срубить его,

Не слушать бесовских чёрных слов.

— Но мы не слышим ничего,

Простите нас, аббат, но нет вокруг кустов.

Идешь ты, головой поник,

Ты ангела убил, сжёг на костре,

Скрывает ряса гнёт вериг,

Безжалостны глаза икон на алтаре.

В ту ночь от молний вспыхнул храм —

Гроза, переполох, все на ногах.

— Отец наш Джон остался там,

Но прочие спаслись, — сказал седой монах.

- Er is een boze geest van een kat in haar, een demon in haar, zonde in haar,

Executeer haar - op de brandstapel!

Verbrand De heks!

Maar niet voor iedereen -

Het gepeupel is nog steeds in opstand.

Op de dove binnenplaats van het klooster

Je hoort het geluid van boeien.

Bekwaam zijn zij die het oordeel uitvoeren,

Er is geen spoor van schoonheid in haar.

- Mijn dame, is het handig voor u?

Het vuur aan het kruis voeden?

Het wordt gegeven om de ketters te zien -

Helaas ben jij niet een van die...

Ash was nog warm

Hoe het in een oogwenk uit de kolen groeide

Doornstruik en bloed vloeide

Van zijn doornen en takken.

Een bazuin klonk uit de hemel:

— Dacht je niet dat je de Heer was, John?

Je hebt een van ons vermoord

Bid, onbeduidende priester, uw lot is bezegeld!

- Vervloekte struik - hak hem om,

Luister niet naar demonische zwarte woorden.

- Maar we horen niets,

Vergeef ons, abt, maar er zijn geen struiken in de buurt.

Je gaat met je hoofd naar beneden

Je doodde een engel, verbrandde hem op de brandstapel,

De soutane verbergt de onderdrukking van de ketting,

Meedogenloos zijn de ogen van de iconen op het altaar.

Die nacht barstte de tempel in vlammen uit door bliksem -

Onweer, commotie, iedereen staat op de been.

"Onze vader John bleef daar,

Maar de anderen zijn gered', zei de grijsharige monnik.