Costumes - Maria Bethânia

Eu pensei

Que pudesse esquecer

Certos velhos costumes

Eu pensei

Que já nem me lembrasse

De coisas passadas

Eu pensei

Que pudésse enganar

A mim mesmo dizendo

Que essas coisas da vida em comum

Não ficavam marcadas

Não pensei

Que me fizessem falta

Umas poucas palavras

Dessas coisas simples

Que dizemos antes de dormir

De manhã

O bom dia na cama

A conversa informal

O beijo depois o café

O cigarro e o jornal

Os costumes me falam de coisas

De factos antigos

Não me esqueço das tardes alegres

Com nossos amigos

Um final de programa

Fim de madrugada

O aconchego na cama

A luz apagda

Essas coisas

Só mesmo com o tempo

Se pode esquecer

E então eu me vejo sozinho como estou agora

E respiro toda a liberdade

Que alguém pode ter

De repente ser livre

Até me assusta

Me aceitar sem você

Certas vezes me custa

Como posso esquecer dos costumes

Se nem mesmo esquecí de você!!!

ik dacht

dat ik zou kunnen vergeten

bepaalde oude gebruiken

ik dacht

Dat ik me niet eens herinnerde

Van dingen uit het verleden

ik dacht

dat zou kunnen bedriegen

tegen mezelf zeggend

Dat deze gewone dingen in het leven

waren niet gemarkeerd

ik dacht niet

dat ik gemist heb

een paar woorden

van deze simpele dingen

Wat zeggen we voor het slapengaan?

In de ochtend

Goedemorgen in bed

Het informele gesprek

De kus na de koffie

De sigaret en de krant

De douane vertelt me ​​over dingen

Oude feiten

Ik vergeet de fijne middagen niet

met onze vrienden

Een einde van het programma

einde van de dageraad

De gezelligheid in bed

Het licht is uit

deze dingen

Alleen met tijd

Je kunt vergeten

En dan zie ik mezelf alleen zoals ik nu ben

En adem alle vrijheid in

die iemand kan hebben

plotseling vrij zijn

Het maakt me zelfs bang

accepteer me zonder jou

Soms kost het me

Hoe kan ik de douane vergeten?

Als ik je niet eens vergeten was!!!