מרדף - Chava Alberstein

ארץ טובה שהדבש בעורקיה

אך דם בנחליה כמים נוזל.

ארץ אשר הרריה נחושת

אבל עצביה ברזל.

ארץ אשר מרדפים קורותיה,

אלפיים דפים ועוד דף,

עד שנשרף

עוד מעט כל חמצן ריאותיה

בגלל מרוצת המרדף

ארץ אשר ירדפוה אויביה

והיא את אויביה תרדוף במרדף.

היא את אויביה תשיג, אך אויביה

הם לא ילכדוה בכף.

זו הרואה את חייה מנגד

תלויים כעלה הנידף.

היא יראה,

אבל כמו לא היתה כלל מודאגת

תמתין עד לתום המרדף.

תום המרדף מסתתר בנקיק

ומצפין את פניו במחבוא, במחבוא,

אך לסופו הוא יבוא כמו השמש

אשר ממזרח היא תבוא.

אז לא יותר אמהות תקוננה

ולא על בניהם האבות,

כן הוא יבוא

ורגלינו עד אז לא תלאינה

לרדוף בעקבי התקוות.

Een goed land met honing in de aderen

Maar bloed stroomt in haar stromen als water.

Een land van koperen bergen

Maar haar zenuwen zijn ijzer.

Een land waarvan de balken spookt,

Tweeduizend pagina's en nog een pagina,

totdat we verbranden

Binnenkort alle zuurstof in haar longen

Vanwege de achtervolgingsrace

Een land dat vervolgd zal worden door zijn vijanden

En ze zal haar vijanden achtervolgen.

Ze zal haar vijanden krijgen, maar haar vijanden

Ze zullen niet vast komen te zitten in de lepel.

Degene die haar leven van de andere kant ziet

hangend als een vluchtig blad.

ze zal het zien

Maar alsof ze zich helemaal geen zorgen maakte

Wacht tot het einde van de achtervolging.

Het einde van de achtervolging is verborgen in een ravijn

en verbergt zijn gezicht in het verbergen, in het verbergen,

Maar uiteindelijk zal hij komen als de zon

uit het oosten zal ze komen.

Dus geen moeders meer klagen

en niet op hun zonen de vaders,

ja hij zal komen

En tot die tijd zullen onze voeten niet moe zijn

achter de hielen van hoop aan jagen.