Les Gens - Jacques Brel

Belle Jeanette a fauté, je n’en dis pas davantage

Car cela peut arriver à toutes les filles de son âge

Mais lorsque sa mère apprit qu’elle allait être grand-mère

Retentirent tous les cris d’une majuscule colère

Vous parlez, ma bonne dame, de vice, d’immoralité

Mais faites-vous donc un drame des amants que vous avez

Les gens qui ont bonne conscience dans les rues, le soir

Les gens qui ont bonne conscience ont souvent mauvaise mémoire

Et ceux qui se disent beaux parce qu’ils sont des idiots

Et ceux qui se disent malins parce qu’ils ne sont que laids

Et ceux qui se disent heureux parce qu’ils sont des bigots

Et ceux qui se disent bons parce qu’ils sont des niais

Ceux qui ont la tête haute parce qu’ils ont tout appris

Et qui ont l'âme sereine parce qu’ils n’ont rien compris

Les gens qui ont bonne conscience dans les rues, le soir

Les gens qui ont bonne conscience ont souvent mauvaise mémoire

Belle Jeanette heeft fouten gemaakt, ik zeg niet meer

Omdat het elk meisje van haar leeftijd kan overkomen

Maar toen haar moeder erachter kwam dat ze oma zou worden

weerklonken alle kreten van een kapitaalwoede

U spreekt, mijn goede dame, van ondeugd, van immoraliteit

Maar maak je een drama van de geliefden die je hebt?

Mensen met een zuiver geweten 's nachts op straat

Mensen met een goed geweten hebben vaak slechte herinneringen.

En degenen die zichzelf mooi noemen omdat ze idioten zijn

En degenen die zichzelf slim noemen omdat ze alleen maar lelijk zijn

En degenen die zeggen dat ze gelukkig zijn omdat ze dwepers zijn

En degenen die zichzelf goed noemen omdat ze dwazen zijn

Degenen die hun hoofd hoog houden omdat ze alles hebben geleerd

En die een serene ziel hebben omdat ze niets begrepen hebben?

Mensen met een zuiver geweten 's nachts op straat

Mensen met een goed geweten hebben vaak slechte herinneringen.