Ta-ta-ta-ta - Michel Polnareff

Femme que j’aime, c’est ta ta ta ta

Femme que j’aime, mais ce n’est pas toi

Femme que j’aime, c’est ta ta ta ta

Femme que j’aime, mais ce n’est pas toi

Je me dis ton ami

Et pourtant quand tes yeux

Rencontrent les miens

J’ai des remords

Je me sens malheureux

Mais je n’y peux rien

Je voudrais te parler

Pouvoir t’expliquer

Mais aucun mot ne vient

Je me décide et puis je remets

Toujours à demain

Et ce que toi tu prends

Pour une chanson

Qui te plaît bien

C’est un aveu

Tourné à ma façon

Mais tu n’y comprend rien

Femme que j’aime, c’est ta ta ta ta

Femme que j’aime, mais ce n’est pas toi

Femme que j’aime, c’est ta ta ta ta

Femme que j’aime, mais ce n’est pas toi

Vrouw van wie ik hou, het is jouw jouw jouw jouw

Vrouw van wie ik hou, maar jij bent het niet

Vrouw van wie ik hou, het is jouw jouw jouw jouw

Vrouw van wie ik hou, maar jij bent het niet

Ik noem mezelf je vriend

En toch wanneer je ogen

Maak kennis met de mijne

ik heb spijt

ik voel me ongelukkig

Maar ik kan er niets aan doen

Ik zou graag met je willen praten

je kunnen uitleggen

Maar er komen geen woorden

Ik neem een ​​besluit en dan stel ik het uit

Ik zie je altijd morgen

En wat je neemt?

voor een liedje

Wie vind je leuk

Het is een bekentenis

draaide mijn kant op

Maar je begrijpt er niets van

Vrouw van wie ik hou, het is jouw jouw jouw jouw

Vrouw van wie ik hou, maar jij bent het niet

Vrouw van wie ik hou, het is jouw jouw jouw jouw

Vrouw van wie ik hou, maar jij bent het niet