Cordoba - Dalida, Raymond Lefèvre et son Orchestre

Là-bas

Là-bas

A l’horison lointoin s'étend Cordoba

Entourée de jardins

Couronnée d’oiseaux

Fleuris de jasmin

Et de jets d’eau

Et je suis là

Pour te prouver qu'à mes premières amours

Je reviens toujours

Toi, je sais bien que tu m’attends

Toi, tu n’oublies pas nos vingt ans

Là-bas

Nous monterons les rues usées par les pas

Des amants qui s’aimaient tous à Cordoba

Là-bas

Sous le poids du soleil

S’endort Cordoba

Tant d'étranges senteurs

De cuir et de miel

De poivre et de fleurs

Tandis qu’au ciel

Le jour se meurt

Et dans l’ombre bleue s’appelle des voix

Se cherchent des coeurs

Toi, nous revoici tous les trois

Toi, notre amour et Cordoba

Tout bas

Pour me bercer ce soir au creux de tes bras

Chanteront les guitares de Cordoba

Là-bas

Là-bas

Là-bas

Het lage

Het lage

Aan de verre horizon strekt zich Cordoba . uit

Omgeven door tuinen

gekroond met vogels

Jasmijn bloemen

En waterstralen

En ik ben hier

Om je dat te bewijzen aan mijn eerste liefdes

Ik kom altijd terug

Jij, ik weet dat je op me wacht

Jij, je vergeet onze jaren twintig niet

Het lage

We zullen de straten beklimmen die door de trappen worden gedragen

Liefhebbers die allemaal van elkaar hielden in Cordoba

Het lage

Onder het gewicht van de zon

Cordoba valt in slaap

Zoveel vreemde geuren

Van leer en honing

Peper en bloemen

Terwijl in de hemel

De dag sterft

En in de blauwe tint worden stemmen genoemd

zijn op zoek naar harten

Jij, zie ons alle drie weer

Jij onze liefde en Cordoba

Fluisteren

Om me vanavond in je armen te wiegen

Zingt de gitaren van Cordoba

Het lage

Het lage

Het lage