La la la - Jacques Brel

Quand je s’rai vieux, je s’rai insupportable

Sauf, pour mon lit et mon maigre passé

Mon chien s’ra mort, ma barbe s’ra minable

Toutes mes morues m’auront laissé tomber

J’habiterai une quelconque Belgique

Qui m’insultera tout autant que maintenant

Quand je lui chant’rai: Vive la République !

Vive les Belgiens !

Merde, pour les flamingants

La, la, la

La, la, la

Je serai fui comme un vieil hôpital

Par tous les ventres d’haute société

J’boirai donc seul, ma pension de cigale

Il faut bien être lorsque l’on a été

Je n’serai reçu qu’par les chats du quartier

À leur festin pour qu’ils ne soient pas treize

Mais j’y chanterai sur une simple chaise

J’y chanterai après le rat crevé:

Messieurs, dans le lit de la Marquise

C'était moi, les quatre-vingts chasseurs

La, la, la

Quand viendra l’heure imbécile et fatale

Où il paraît que quelqu’un nous appelle

J’insulterai le flic sacerdotal

Penché vers moi comme un larbin du ciel

Et j’mourirai, cerné de rigolos

En me disant qu’il était chouette, Voltaire

Et qu’si y en a des, qui ont une plume au chapeau

Y en a des, qui ont une plume dans le derrière

La, la, la

La, la, la

Quand je s’rai vieux, je s’rai insupportable

Sauf pour mon lit et mon maigre passé

Mon chien s’ra mort, ma barbe s’ra minable

Toutes mes morues m’auront laissé tomber

Als ik oud zal zijn, zal ik ondraaglijk zijn

Behalve mijn bed en mijn magere verleden

Mijn hond zal dood zijn, mijn baard zal waardeloos zijn

Al mijn kabeljauwen zullen me in de steek hebben gelaten

Ik zal in elk België wonen

Wie zal mij net zo beledigen als nu

Als ik voor hem zing: Lang leve de Republiek!

Lang leve de Belgen!

Shit, voor de flamingo's

De de de

De de de

Ik zal wegrennen als een oud ziekenhuis

Door alle buiken van de high society

Dus ik zal alleen drinken, mijn cicade pensioen

Men moet gezond zijn als men is geweest

Ik word alleen ontvangen door de buurtkatten

Op hun feest, opdat ze niet dertien zijn

Maar ik zal daar zingen op een eenvoudige stoel

Ik zal daar zingen na de dode rat:

Heren, in het bed van de markiezin

Ik was het, de tachtig jagers

De de de

Wanneer het dwaze en fatale uur komt

Waar het lijkt alsof iemand ons belt

Ik zal de priesterlijke agent beledigen

Leunend naar me toe als een minion uit de lucht

En ik zal sterven, omringd door grappenmakers

Vertelde me dat hij geweldig was, Voltaire

En als er sommigen zijn, die een veer op hun hoed hebben

Er zijn er die een veertje in de rug hebben

De de de

De de de

Als ik oud zal zijn, zal ik ondraaglijk zijn

Behalve mijn bed en mijn magere verleden

Mijn hond zal dood zijn, mijn baard zal waardeloos zijn

Al mijn kabeljauwen zullen me in de steek hebben gelaten