Dans la ville endormie - Dalida

Tout s’efface autour de moi

Lorsque la ville s’endort

Je ne vis plus que pour toi

Lorsque la ville s’endort

Tous ces murs écrasés sous les toits

Sont un décor

Et les rues sans nom

Que nous aimions

N’ont plus de vie

Dans la ville endormie

Dans la ville endormie

Où je veille encore

Le silence me poursuit

Lorsque la ville s’endort

Je voudrai peupler la nuit

Lorsque la ville s’endort

Ce n’est plus que l’ombre de tes bras

Et de ton corps

L’echo de ta voix qui vibre en moi

Toujours plus fort

Dans la ville endormie

Dans la ville endormie

Où je veille encore

Ton amour n’est pas ce que tu crois

C’est un décor

Mais un jour viendra

Où tu sauras m’aimer plus fort

Dans ton coeur endormi

Dans ton coeur qui m’oublie

Où je veille encore

Où je veille encore

Où je veille encore

Alles vervaagt om mij heen

Als de stad in slaap valt

Ik leef alleen voor jou

Als de stad in slaap valt

Al deze muren verpletterd onder de daken

zijn een decoratie

En de naamloze straten

waar we van hielden

Heb geen leven meer

In het slaperige stadje

In het slaperige stadje

Waar ik nog steeds kijk

De stilte achtervolgt mij

Als de stad in slaap valt

Ik zou graag de nacht bevolken

Als de stad in slaap valt

Het is gewoon de schaduw van je armen

En je lichaam

De echo van je stem die in mij trilt

Altijd sterker

In het slaperige stadje

In het slaperige stadje

Waar ik nog steeds kijk

Je liefde is niet wat je denkt

Het is een decor

Maar er komt een dag

Waar je zult weten hoe je harder van me kunt houden

In je slapende hart

In je hart dat me vergeet

Waar ik nog steeds kijk

Waar ik nog steeds kijk

Waar ik nog steeds kijk