Cotton Alley - 10,000 Maniacs

One time you made me cry

Be proud that I remember

My chin is sore, the bruise is gone

But the spot is tender

Gave my hand, a sister coy

To cotton alley where you did enjoy

Your wicked games, you curious boy

Tied my laces up together

When i fell, you laughed until your belly was sore

In the brick laid aisle behind the five and dime store

That’s how I made you blush

But doubt if you’d remember

Were my tears genuine or those of a skilled pretender?

Nothing precious, plain to see

Don’t make a fuss over me

Not loud, not soft, but somewhere in between

Say «sorry», let it be the word you mean

I was a little pest who never took a hint

Could never take a hint

You pinched my fingers in a door

And tossed my coloring book in a rusty barrel

Nothing precious, plain to see

Don’t make a fuss over me

Not loud, not soft, but somewhere in between

Say «sorry», let it be the word you mean

Pulled spiders from my hair

Fingers in the door

My favorite blue blouse stained on the back

Running from a berry war

Nothing precious, plain to see

Don’t make a fuss over me

Not loud, not soft, but somewhere in between

Say «sorry», let it be the word you mean

Can you hear me scream?

In cotton alley, scream

Cotton alley

Een keer maakte je me aan het huilen

Wees trots dat ik het me herinner

Mijn kin doet pijn, de blauwe plek is weg

Maar de plek is mals

Gaf mijn hand, een terughoudende zuster

Naar het katoenen steegje waar je wel van hebt genoten

Je slechte spelletjes, nieuwsgierige jongen

Heb mijn veters aan elkaar geknoopt

Toen ik viel, lachte je tot je buik pijn deed

In het gemetselde gangpad achter de vijf-en-dubbeltjeswinkel

Zo heb ik je laten blozen

Maar twijfel of je het je zou herinneren

Waren mijn tranen echt of die van een ervaren pretendent?

Niets kostbaars, duidelijk te zien

Maak je niet druk om mij

Niet luid, niet zacht, maar ergens tussenin

Zeg 'sorry', laat het het woord zijn dat je bedoelt

Ik was een kleine plaag die nooit een hint nam

Zou nooit een hint kunnen geven

Je hebt mijn vingers tussen een deur geknepen

En gooide mijn kleurboek in een roestige ton

Niets kostbaars, duidelijk te zien

Maak je niet druk om mij

Niet luid, niet zacht, maar ergens tussenin

Zeg 'sorry', laat het het woord zijn dat je bedoelt

Spinnen uit mijn haar getrokken

Vingers tussen de deur

Mijn favoriete blauwe blouse met vlekken op de achterkant

Op de vlucht voor een bessenoorlog

Niets kostbaars, duidelijk te zien

Maak je niet druk om mij

Niet luid, niet zacht, maar ergens tussenin

Zeg 'sorry', laat het het woord zijn dat je bedoelt

Hoor je me schreeuwen?

Schreeuw in katoenen steegje

Katoen steegje