A Room For Everything - 10,000 Maniacs

You were looking away from me, western skies calling you.

Colors spilling, running dazzling you.

I was looking the other way, voices call from the east,

I saw my roots of the trees there planted at my feet.

It could be I’m searching for a place so small

with room for everything where worlds on worlds revolve.

But how can we wait?

I wouldn’t hold you back.

suppose I was the clere one and words came easy to me.

I could say I was writing a song about you and me.

Maybe that verse is yet tobe found, but waits inside of me,

a secret room, a tangled web to unweave.

But how can we wait knowing our ways,

how can we hold on,

still you know it’s not too late.

Je keek weg van me, de westelijke hemel riep je.

Kleuren die morsen, rennen die je verblinden.

Ik keek de andere kant op, stemmen roepen uit het oosten,

Ik zag mijn wortels van de bomen die daar aan mijn voeten waren geplant.

Het kan zijn dat ik op zoek ben naar een plek die zo klein is

met ruimte voor alles waar werelden op werelden draaien.

Maar hoe kunnen we wachten?

Ik zou je niet tegenhouden.

stel dat ik de clere was en woorden kwamen gemakkelijk in me op.

Ik zou kunnen zeggen dat ik een lied over jou en mij aan het schrijven was.

Misschien moet dat vers nog gevonden worden, maar wacht het in mij,

een geheime kamer, een verward web om te ontrafelen.

Maar hoe kunnen we wachten terwijl we onze wegen kennen,

hoe kunnen we het volhouden,

toch weet je dat het nog niet te laat is.