Конец второй - #####

Рожден в период жесткой перестройки

Под звонкий звук родительской попойки.

Что дальше делать?

И кто будет рад?

Страна принимай, вот новый солдат!

Нет света, нет мыслей, есть телодвиженья.

Шаг влево, шаг вправо — стреляй, преступленье.

Забытый страною в забытой стране,

Он — свежее мясо в чей-то войне!

В чей-то игре!

О чудо, о чудо!

Наш выжил герой!

Пора возвращаться обратно домой!

Смелое сердце в больной голове

Скучает и жаждет вернуться к войне.

Его дикая страсть ищет врага,

Мирная жизнь ему не нужна.

Случайные души попадают в прицел,

Его ненависть стынет, вибрирует нерв!

Я слышу и четко выполняю приказ,

Я вижу врага, я знаю он среди вас,

Но время неукротимо рвется в даль,

И ненависть меняет маску на печаль.

В городе мертвых он — как стоны еле живых детей —

Увядший герой больше не может казаться смелей,

Как старая крыса, жующая падаль.

Тень прячется в мрак от человеческих взглядов,

Забытый страною в забытой стране,

Он ржавая гильза в чей-то войне!

Geboren in een periode van harde perestrojka

Op het sonore geluid van ouderlijk drinken.

Wat te doen?

En wie wordt er blij?

Neem het land, hier is een nieuwe soldaat!

Er is geen licht, geen gedachten, er zijn lichaamsbewegingen.

Stap links, stap rechts - schieten, misdaad.

Vergeten door een land in een vergeten land,

Hij is vers vlees in iemands oorlog!

In iemands spel!

O wonder, o wonder!

Onze held heeft het overleefd!

Het is tijd om terug naar huis te gaan!

Een dapper hart in een ziek hoofd

Hij verveelt zich en verlangt terug naar de oorlog.

Zijn wilde passie is op zoek naar een vijand

Hij heeft geen vreedzaam leven nodig.

Willekeurige zielen zijn het doelwit

Zijn haat bevriest, zijn zenuw trilt!

Ik hoor en volg duidelijk het bevel,

Ik zie de vijand, ik weet dat hij onder jullie is,

Maar de tijd snelt ontembaar in de verte,

En haat verandert zijn masker in verdriet.

In de stad van de doden is hij als het gekreun van nauwelijks levende kinderen -

De verdorde held kan niet langer brutaler lijken,

Als een oude rat die op aas kauwt.

De schaduw verbergt zich in de duisternis voor menselijke blikken,

Vergeten door een land in een vergeten land,

Hij is een roestige patroonhuls in iemands oorlog!