Бегство - #####

Миллионы пустых оправданий,

Как блеклые тени при ярком свете.

А как только станет темно

Они исчезнут, как буквы исчезли на том странном билете,

Который в итоге привел в никуда.

Там пеплом дышали ветхие города.

В них стоном скрипели пустые дома.

Сама смерть там блуждала в поисках сна.

Как вода течет сквозь пальцы,

Времени бежит песок.

Я хочу, чтобы ты усвоил-

Это был последний урок!

Бег.

Бесконечно вверх,

А я все ниже.

Смех на лицах тает тех,

Кто из гонки вышел.

Стаи незаконченных дел

Беспощадно сжирают килограммы правильных фраз,

И кажется в который раз, удача покидает нас.

Но мы ее отпускаем сами,

Не пытаясь даже поймать.

Она же была так близко.

Всего лишь рукой подать.

Но кто же мог знать, кто же мог знать,

Кто же мог знать..?

Как вода течет сквозь пальцы,

Времени бежит песок.

Я хочу, чтобы ты усвоил-

Это был последний урок!

Бег.

Бесконечно вверх,

А я все ниже.

Смех на лицах тает тех,

Кто из гонки вышел.

Я как-будто проспал старт...

Старт этой гонки.

Бликом мерцая, я продолжаю свой бег

По тонкой кромке.

Глубоко под кожей дней,

Чтобы больше не искать...

Пятна совести моей

Прячу, чтоб не вспоминать...

Я продолжаю бежать!

Een miljoen lege excuses

Als vervaagde schaduwen in fel licht.

En zodra het donker wordt

Ze zullen verdwijnen zoals de letters op dat vreemde kaartje

Wat uiteindelijk nergens toe leidde.

Daar ademden vervallen steden as.

Lege huizen kraakten erin.

De dood zelf zwierf daar rond op zoek naar slaap.

Als water dat door je vingers stroomt

De tijd loopt zand.

Ik wil dat je begrijpt-

Dit was de laatste les!

Loop.

oneindig omhoog

En ik ben lager.

De lach smelt op de gezichten van die mensen

Wie heeft de race verlaten.

Pakken met onafgemaakte zaken

Meedogenloos kilo's correcte zinnen verslinden,

En nogmaals, het geluk laat ons in de steek.

Maar we laten het zelf gaan

Niet eens proberen te vangen.

Ze was zo dichtbij.

Op een steenworp afstand.

Maar wie kan het weten, wie kan het weten?

Wie kan het weten..?

Als water dat door je vingers stroomt

De tijd loopt zand.

Ik wil dat je begrijpt-

Dit was de laatste les!

Loop.

oneindig omhoog

En ik ben lager.

De lach smelt op de gezichten van die mensen

Wie heeft de race verlaten.

Ik heb blijkbaar de start gemist...

start van deze wedstrijd.

Flikkerend van verblinding vervolg ik mijn run

Op een dunne rand.

Diep onder de huid van dagen

Niet meer zoeken...

vlekken van mijn geweten

Ik verberg me om niet te onthouden ...

Ik blijf rennen!