О настоящих парнях - Жуки

Мы гуляли при луне, е-е-е-е-е,

До пяти-шести часов много много раз.

Но однажды по весне, е-е-е-е-е,

Ты сказала, что любовь, это не про нас.

Я бы мог конечно сесть и заплакать,

Я бы мог конечно сесть и заплакать,

Я бы мог конечно сесть и заплакать,

Но настоящие парни никогда не плачут.

Оказалось, что во мне, е-е-е-е-е,

Слишком много глупых слов и непонятных фраз.

И поэтому тебе, е-е-е-е-е,

Стало ясно, что любовь, это не про нас.

Я бы мог конечно сесть и заплакать,

Я бы мог конечно сесть и заплакать,

Я бы мог конечно сесть и заплакать,

Но настоящие парни никогда не плачут.

Я бы мог конечно сесть и заплакать,

Я бы мог конечно сесть и заплакать,

Я бы мог конечно сесть и заплакать,

Но настоящие парни никогда не плачут.

We liepen in het maanlicht, e-e-e-e-e,

Tot vijf of zes uur vele malen.

Maar op een dag in de lente, e-e-e-e-e,

Je zei dat liefde niet over ons gaat.

Natuurlijk kon ik gaan zitten en huilen,

Natuurlijk kon ik gaan zitten en huilen,

Natuurlijk kon ik gaan zitten en huilen,

Maar echte jongens huilen nooit.

Het bleek dat in mij, e-e-e-e-e,

Te veel domme woorden en onbegrijpelijke zinnen.

En dus jij, e-e-e-e-e,

Het werd duidelijk dat liefde niet over ons gaat.

Natuurlijk kon ik gaan zitten en huilen,

Natuurlijk kon ik gaan zitten en huilen,

Natuurlijk kon ik gaan zitten en huilen,

Maar echte jongens huilen nooit.

Natuurlijk kon ik gaan zitten en huilen,

Natuurlijk kon ik gaan zitten en huilen,

Natuurlijk kon ik gaan zitten en huilen,

Maar echte jongens huilen nooit.