Возьми меня с собой - Женя Тополь

Так волны чувств достигают дна,

Но это уже цунами, это уже не волна

Моей любви, а вокруг тишина.

Я перешла рубикон, пересекла Экватор.

Это точка кипения, это точка

Моего невозврата к тебе.

Припев:

Возьми меня, как небо в ладони.

И словно небо, слезы уроним.

Возьми меня с собой,

И мы будем вместе, всегда.

Пускай несут нас ангелов крылья,

Мы для себя это небо открыли.

Возьми меня с собой,

И мы будем вместе.

Так воздух застывает в звенящей тишине.

Любовь мурашками по коже проходит по мне,

Глубоко внутри и где-то из вне.

Птицы разрезают горизонт на границе.

Ангелами неба мы падаем вниз,

И светлый Хранитель парит в вышине.

Припев:

Возьми меня, как небо в ладони.

И словно небо, слезы уроним.

Возьми меня с собой,

И мы будем вместе, всегда.

Пускай несут нас ангелов крылья,

Мы для себя это небо открыли.

Возьми меня с собой,

И мы будем вместе.

Возьми меня с собой.

И мы будем вместе.

Dus de golven van gevoelens bereiken de bodem,

Maar dit is al een tsunami, dit is geen golf meer

Mijn liefde, en stilte rond.

Ik stak de Rubicon over, stak de evenaar over.

Dit is het kookpunt, dit is het punt

Mijn niet-terugkeer naar jou.

Refrein:

Neem me als de lucht in de palm van je hand.

En net als de lucht zullen we tranen vergieten.

Neem mij mee,

En we zullen altijd samen zijn.

Laat de vleugels van engelen ons dragen

We hebben deze hemel voor onszelf geopend.

Neem mij mee,

En we zullen samen zijn.

Dus de lucht bevriest in rinkelende stilte.

De liefde gaat door me heen,

Diep van binnen en ergens buiten.

Vogels snijden de horizon aan de grens.

Als engelen van de hemel vallen we neer,

En de heldere Guardian zweeft in de lucht.

Refrein:

Neem me als de lucht in de palm van je hand.

En net als de lucht zullen we tranen vergieten.

Neem mij mee,

En we zullen altijd samen zijn.

Laat de vleugels van engelen ons dragen

We hebben deze hemel voor onszelf geopend.

Neem mij mee,

En we zullen samen zijn.

Neem mij mee.

En we zullen samen zijn.