Quatro Estações - Luciano

Flores vão nascendo

O sol vem aquecendo

Germinando o trigo

Pássaros trocam de abrigo

É primavera

É primavera

Ah !

Quem me dera

Seu amor, quem me dera

Sol tão castigante

Desejos tão gigantes

Fazem minha sede

Espreguiçada na rede

Já é verão

Já é verão

Ah !

Quem me dera

Ter o seu coração

O meu amor te deseja

Dentro das quantro estações

Depende de nós que ele seja

O fruto de dois corações

Vento de outros cantos

Sopram pelos campos

Derrubando folhas

Embriagadas de bolhas

Já é outono

Já é outono

Ah !

Quem me dera

Ser o seu dono

Chuvas envolventes

Regam as sementes

Alimentando a vida

Que anda tão esquecida

Já é inverno

Já é inverno

Ah !

Quem me dera

Que esse amor fosse eterno

O meu amor te deseja

Dentro das quantro estações

Depende de nós que ele seja

O fruto de dois corações

Bloemen worden geboren

De zon warmt op

De tarwe ontkiemen

Vogels veranderen van schuilplaats

het is lente

het is lente

Oh!

Mocht ik willen

Uw liefde, ik wens

zon zo straf

Verlangens zo gigantisch

maak mijn dorst

Uitgestrekt in de hangmat

het is al zomer

het is al zomer

Oh!

Mocht ik willen

heb je hart

Mijn liefde verlangt naar jou

Binnen de vier seizoenen

Het is aan ons dat hij dat is

De vrucht van twee harten

Wind uit andere hoeken

blaas door de velden

bladeren neerslaan

Bubbel dronken

het is al herfst

het is al herfst

Oh!

Mocht ik willen

wees je eigenaar

omhullende regens

Geef de zaden water

Het leven voeden

dat is zo vergeten

het is al winter

het is al winter

Oh!

Mocht ik willen

Moge deze liefde eeuwig zijn

Mijn liefde verlangt naar jou

Binnen de vier seizoenen

Het is aan ons dat hij dat is

De vrucht van twee harten