Na Hora Da Sede - Zélia Duncan, Trio Mocotó

Na hora da sede você pensa em mim

Pois eu sou o seu copo d'água

Sou eu quem mata a sua sede

E dou alívio a sua mágoa

É sempre assim

Você foge de mim

Eu pra você só sirvo de água

Mas se a fonte secar você se acaba

Você vai, você vem, você não me larga

Op het moment van de dorst denk je aan mij

Omdat ik je glas water ben

Ik ben degene die je dorst lest

En ik geef verlichting aan je verdriet

Zo is het altijd

Je loopt van me weg

Ik serveer je alleen met water

Maar als de bron opdroogt, eindig je

Je gaat, je komt, je verlaat me niet