Dor Elegante - Itamar Assumpção, Zélia Duncan

Um homem com uma dor

É muito mais elegante

Caminha assim de lado

Com se chegando atrasado

Chegasse mais adiante

Carrega o peso da dor

Como se portasse medalhas

Uma coroa, um milhão de dólares

Ou coisa que os valha

Ópios, édens, analgésicos

Não me toquem nesse dor

Ela é tudo o que me sobra

Sofrer vai ser a minha última obra

Een man met pijn

Het is veel eleganter

Loop zo zijwaarts

Met laat aankomen

kom verder

Draagt ​​het gewicht van de pijn

Alsof je medailles draagt

Eén kroon, één miljoen dollar

Of iets dat de moeite waard is

Opiums, Edens, Pijnstillers

Raak me niet aan in deze pijn

Ze is alles wat ik nog heb

Lijden zal mijn laatste werk zijn