Renúncia - Zélia Duncan

Hoje não existe nada mais entre nós

Somos duas almas que se devem separar

O meu coração vive chorando e minha voz

Já sofremos tanto

Que é melhor renunciar

A minha renúncia

Enche-me a alma e o coração de tédio

A tua renúncia

Dá-me um desgosto que não tem remédio

Amar é viver

É um doce prazer, embriagador e vulgar

Difícil no amor é saber renunciar

Vandaag is er niets meer tussen ons

We zijn twee zielen die moeten scheiden

Mijn hart blijft huilen en mijn stem

we hebben zoveel geleden

dat het beter is om op te geven

Mijn ontslag

Het vult mijn ziel en mijn hart met verveling

Uw ontslag

Het geeft me een hartzeer dat geen remedie heeft

Heb lief en leef

Het is een zoet, bedwelmend en vulgair genot

Moeilijk in de liefde is weten hoe je afstand moet doen