Primeiro susto - Zélia Duncan

O primeiro impulso

Primeiro susto

Primeira luz nos olhos

Primeiros olhos em mim

Aquela sede

Por uma só gota

No sertão da minha boca

O primeiro breu

Blackout

Que me acendeu por dentro

O primeiro vento

O primeiro alento

Que me acalmou a febre

A primeira neve

Primeiro não que me arde

Dizendo que sim mais tarde

Primeiro impasse

Mas nem que me matassem

Eu voltava pra casa sem nada

De eerste impuls

eerste schrik

eerste licht in de ogen

Eerste ogen op mij gericht

die dorst

voor een enkele druppel

In het achterland van mijn mond

De eerste toonhoogte

Black Out

Dat verlichtte me van binnen

De eerste wind

De eerste ademhaling

Dat kalmeerde mijn koorts

De eerste sneeuw

Ten eerste verbrandt het me niet

later ja zeggen

eerste impasse

Maar zelfs niet als ze me vermoorden

Ik keerde terug naar huis met niets