Só Pra Lembrar - Zélia Duncan, Dani Black

Quando a noite for longa demais

A escuridão roubar sua paz

Posso ser eu o risco pr’uma faísca

Posso ser eu o lume que se arrisca solo no breu

Fagulha imune a dor

Só pra lembrar

Que você tem um amor

Quando a espera for tempo demais

A esperança cansada e gasta no chão

Posso ser eu o braço que te carrega

Posso ser eu no laço quem te entrega fé no apogeu

A mão que rega a flor

Só pra lembrar

Que você tem um amor

Pode a razão desabar

Deixa cair o perdão em gotas

Pode o oásis secar

Eu buscarei a mais clara das fontes

Só pra lembrar, só pra lembrar

Que você tem meu amor

Leito coberto de sonho e mel

De peito aberto bem perto do céu

Nunca é deserto nem nada é tão mal

Quando se tem um amor só seu

Quando a espera for tempo demais

A esperança cansada e gasta no chão

Posso ser eu o braço que te carrega

Posso ser eu no laço quem te entrega fé no apogeu

A mão que rega a flor

Só pra lembrar

Que você tem um amor

Pode a razão desabar

Deixa cair o perdão em gotas

Pode o oásis secar

Eu buscarei a mais clara das fontes

Só pra lembrar, só pra lembrar

Que você tem meu amor

Leito coberto de sonho e mel

De peito aberto bem perto do céu

Nunca é deserto nem nada é tão mal

Quando se tem um amor só seu

Só seu

Quando se tem um amor só seu

Um amor só seu

Só seu, só seu

Als de nacht te lang is

De duisternis steelt je vrede

Ik kan het risico lopen op een vonk

Ik kan het vuur zijn dat nobele grond riskeert

Immuunvonk voor pijn

Gewoon om te onthouden

Dat je een liefde hebt

Wanneer het wachten te lang duurt

De vermoeide en uitgeputte hoop op de vloer

Ik kan de arm zijn die je draagt

Ik kan mezelf zijn die je vertrouwen geeft in de hoogtijdagen

De hand die de bloem water geeft

Gewoon om te onthouden

Dat je een liefde hebt

Kan de reden instorten?

Laat de vergiffenis in druppels vallen

Kan de oase opdrogen?

Ik zal de duidelijkste bronnen zoeken

Gewoon om te onthouden, gewoon om te onthouden

dat je mijn liefde hebt

Bed bedekt met droom en honing

Open kist heel dicht bij de lucht

Het is nooit woestijn of iets is zo erg

Wanneer je een eigen liefde hebt

Wanneer het wachten te lang duurt

De vermoeide en uitgeputte hoop op de vloer

Ik kan de arm zijn die je draagt

Ik kan mezelf zijn die je vertrouwen geeft in de hoogtijdagen

De hand die de bloem water geeft

Gewoon om te onthouden

Dat je een liefde hebt

Kan de reden instorten?

Laat de vergiffenis in druppels vallen

Kan de oase opdrogen?

Ik zal de duidelijkste bronnen zoeken

Gewoon om te onthouden, gewoon om te onthouden

dat je mijn liefde hebt

Bed bedekt met droom en honing

Open kist heel dicht bij de lucht

Het is nooit woestijn of iets is zo erg

Wanneer je een eigen liefde hebt

Alleen van jou

Wanneer je een eigen liefde hebt

Een eigen liefde

alleen van jou, alleen van jou