Xanéu Nº 5 - Zeca Baleiro

A minha TV não se conteve, atrevida

Passou a ter vida olhando pra mim

Assistindo a todos os meus segredos

Minhas parcerias, dúvidas, medos

Minha tv não obedece

Não quer mais passar novela, sonha um dia

Em ser janela, não quer mais ficar no ar

Não quer papo com a antena, nem saber

Se vale a pena ver de novo tudo que já vi… vi

A minha TV não se esquece nem do preço

Nem da prece que faço pra mesma funcionar

Me disse que se rende à internet, em suma

Não se submete a nada pra me informar

Não quis mais saber de festa

Não pensou em ser honesta funcionando quando precisei

A noticia que esperava consegui na madrugada num site

Flickr-blog-fotolog que acessei

A minha TV tá louca, me mandou calar a boca

E não tirar a bunda do sofá

Mas eu sou facinho de marré-de-si, se a maré subir

Eu vou me levantar

Não quero saber se acabo

Nem se minha assinatura vai mudar tudo que aprendi

Triste fico seriado, um bocado magoado

Sem saber o que será de mim

Ela não sap quem eu sou

Ela não fala a minha língua

Ela não sap quem eu sou

Ela não fala a minha língua

Enquanto pessoas perguntam porque

Outras pessoas perguntam porque não

Até porque não acredito no que é dito

No que é visto

Ter acesso é poder e o poder é a informação

Qualquer palavra satisfaz a garota, o rapaz

E paz, quem traz, tanto faz?

O valor é temporário, o amor imaginário

A festa e o perjúrio

O minuto de silencio

É o minuto reservado de murmúrio

De anestesia

O sistema é nervoso e te acalma

Com a programação do dia

Com a narrativa

A vida ingrata de quem acha que é noticia

De quem acha que é momento

Na tua tela

Quer ensinar fazer comida uma nação

Que não tem ovo na panela

Que não tem gesto

Quem tem medo assimila

Toda forma de expressão como protesto!

Num passado remoto perdi meu controle

Num passado remoto perdi meu controle

Era a vida em preto-e-branco

Quase nunca colorida, reprisando coisas que não fiz…

Finalmente se acabando feito longa, feito curta

Que termina com final feliz

Ela não sap quem eu sou

Ela não fala a minha língua

Ela não sap quem eu sou

Ela não fala a minha língua

Eu não sei se paper-view

Ou se quem viu tudo fui eu

Eu não sei se paper-view

Ou se quem viu tudo fui eu

Mijn tv kon zichzelf niet in bedwang houden, gedurfd

Het begon leven naar me te kijken

Al mijn geheimen bekijken

Mijn partnerschappen, twijfels, angsten

mijn tv gehoorzaamt niet

Hij wil geen soap meer spelen, droomt van een dag

Als raam wil je niet langer in de lucht zijn

Wil niet chatten met de antenne, of weet

Het is de moeite waard om alles nog eens te zien wat ik heb gezien... Ik heb gezien

Mijn tv vergeet de prijs niet eens

Ik bid niet eens dat ik het laat werken

Hij vertelde me dat hij zich overgeeft aan het internet, kortom

Onderwerp je nergens aan om mij te informeren

Ik wilde niets meer weten van het feest

Ik heb er niet aan gedacht eerlijk te werken wanneer ik dat nodig had

Het nieuws waar ik op hoopte, kreeg ik bij zonsopgang op een website

Flickr-blog-fotolog die ik heb geopend

Mijn tv is gek, zei dat ik moest zwijgen

En kom niet van de bank af

Maar ik ben gemakkelijk te tij-de-si, als het tij stijgt

ik zal opstaan

Ik wil niet weten of ik klaar ben

Zelfs mijn handtekening zal niet alles veranderen wat ik heb geleerd

Triest dat ik serieus word, een beetje gekwetst

Niet wetend wat er van mij zal worden

Ze weet niet wie ik ben

Ze spreekt mijn taal niet

Ze weet niet wie ik ben

Ze spreekt mijn taal niet

Terwijl mensen vragen waarom

Andere mensen vragen waarom niet

Zelfs omdat ik niet geloof in wat er wordt gezegd

in wat wordt gezien

Toegang hebben is macht en macht is informatie

Elk woord bevredigt het meisje, de jongen

En vrede, wie brengt het, wat dan ook?

De waarde is tijdelijk, de denkbeeldige liefde

Het feest is de meineed

De minuut stilte

Het is de gereserveerde minuut van mompelen

van anesthesie

Het systeem is nerveus en kalmeert je

Met het dagschema

Met het verhaal

Het ondankbare leven van degenen die denken dat het nieuws is

Wie denk jij dat het tijd is

op je scherm

Wil je leren om van eten een natie te maken?

Dat er geen ei in de pot zit

dat heeft geen gebaar

Wie is er bang om te assimileren

Elke vorm van uiting als protest!

In het verre verleden verloor ik mijn controle

In het verre verleden verloor ik mijn controle

Het was het leven in zwart-wit

Bijna nooit gekleurd, dingen herhalen die ik niet deed...

Eindelijk eindigend als een lange, kort gemaakt

Dat eindigt met een happy end

Ze weet niet wie ik ben

Ze spreekt mijn taal niet

Ze weet niet wie ik ben

Ze spreekt mijn taal niet

Ik weet niet of paper-view

Of als ik degene was die alles zag

Ik weet niet of paper-view

Of als ik degene was die alles zag