As Meninas Dos Jardins - Zeca Baleiro

Abro a porta vejo a fumaça no asfalto

O sol me cega eu sigo em frente

Encaro o sol deixo meu rastro para trás

O dia corre assim veloz

O dia corre além de nós

E eu vou me desviando das aeronaves

Que aterrissam a todo instante

Morrer já não parece novo já não assusta

Desço a rua augusta a 120 por hora

Hi hi johny hi hi alfredo

Nada respira como antes só o medo

Vejo as meninas dos jardins

Belas nos seus jeans

A riqueza é um alqueire

Uma quadra da oscar freire

Eu vi o mano mano brown

Mandando um rap para valer

Eu vi o mano mano brown

Vestindo gap na tv

Cato no chão migalhas

Do banquete dos que comem

O que que houve eu nunca mais ouvi

Chamar meu nome

A rua é reta a vida é torta

Quem se importa

Se eu vou morrer de sede

Ou se eu vou morrer de fome

O sol nas bancas de revista

E na capa da revista

Sombra grana e água fresca

Vejo novos ricos

Vejo velhos pobres

Não vi ninguém abrir a boca

Mas ouvi o grito

Deus misericórdia de nossa miséria

Caravela de cabral

Morte e vida severina

As meninas dos jardins gostam de rap

As meninas dos jardins gostam de rap

As meninas dos jardins gostam de happy end

Cantilenas do futuro

Nas cidades sem futuro

Orações ao vento preces sem destino

Sangue no asfalto

— ninguém é alto o suficiente

Que não possa rastejar

O meu boy morreu

Que será de mim

Manda buscar outro correndo

Lá no itaim

Ik open de deur ik zie rook op het asfalt

De zon verblindt me, ik ga vooruit

Ik kijk naar de zon, ik laat mijn spoor achter

De dag gaat zo snel

De dag gaat voorbij aan ons

En ik ga afwijken van het vliegtuig

Dat land te allen tijde

Sterven lijkt niet meer nieuw, het schrikt niet meer af

Ik ga naar beneden Rua Augusta met 120 per uur

Hoi hoi johny hoi hoi Alfredo

Niets ademt zoals voorheen, alleen angst

Ik zie de meisjes in de tuinen

Mooi in je jeans

Rijkdom is een schepel

Een blok verwijderd van oscar freire

Ik zag de bro bro bruin

Echt een rap sturen

Ik zag de bro bro bruin

Het dragen van Gap op tv

Cato op de vloer kruimels

Van het banket van degenen die eten

Wat er is gebeurd, heb ik nooit meer gehoord

roep mijn naam

De straat is recht, het leven is krom

Wie kan het schelen

Als ik ga sterven van de dorst

Of als ik ga verhongeren

De zon op de tijdschriften staat

En op de cover van het tijdschrift

Schaduwgeld en zoet water

Ik zie nouveau riche

Ik zie arme oude mannen

Ik heb niemand zijn mond zien openen

Maar ik hoorde de schreeuw

God genade van onze ellende

caravel van cabral

Dood en zwaar leven

Tuinmeisjes rappen graag

Tuinmeisjes rappen graag

De tuinmeisjes houden van een happy end

Cantilena's van de toekomst

In steden zonder toekomst

Gebeden in de wind gebeden zonder bestemming

Bloed op het asfalt

— niemand is lang genoeg

dat kan niet kruipen

Mijn jongen is overleden

Wat zal er van mij worden?

Stuur voor een andere running

daar in de itaim