O Monte Olímpia - Zé Ramalho

Vou subir o monte, o monte olímpia

A morada dos deuses, a morada dos loucos

Das pessoas que embarcam todo dia para um escaler

Perdidos escombros dos ossos de quem quiser

Vou subir o monte num automóvel de luz

Num navio vicking, no cavalo de zorro

Na espessura de um couro esticado de um tamborim

Chegando no trono de zeus, eu digo o que quiser

Eu passo um telegrama para mamãe

Pedindo desculpas

Por minha culpa, minha culpa, minha máxima culpa

Minerva agora é minha mãe

Mercúrio é meu primo

E tenho hércules e aquiles como meus irmãos

Ik ga de berg beklimmen, de olympia beklimmen

De verblijfplaats van de goden, de verblijfplaats van de gek

Van de mensen die elke dag op een scaler stappen

Verloren brokstukken van de botten van wie maar wil

Ik ga de heuvel op in een lichte auto

Op een schip, op het paard van Zorro

In de dikte van een leer gespannen van een tamboerijn

Aangekomen op de troon van Zeus, zeg ik wat ik wil

Ik geef een telegram door aan mama

verontschuldigen

Mijn schuld, mijn schuld, mijn ultieme schuld

Minerva is nu mijn moeder

Mercurius is mijn neef

En ik heb Hercules en Achilles zoals mijn broers