L'ange blessé - Zazie

Pour nos rêves qui tombent des nues

Noyés sous la pluie du temps perdu

Nos coeurs de glace qui cassent

De guerres si lasses, si lasses

Je prie les dieux moi qui ne crois plus personne

Je prie les dieux pourtant de croire en cet homme

Pour cet ange blessé

Je prie le ciel

De lui rendre ses ailes

Pour nos âmes meurtries

D’avoir trouvé

Au seuil de notre vie

Portes fermées

Pour nous pauvres imbéciles

Y a-t-il une vie

Encore avant la mort

Je prie les dieux moi qui ne crois plus personne

Je prie les dieux pourtant de croire en cet homme

Pour cet ange blessé

Je prie le ciel

De lui rendre ses ailes

Je prie les dieux moi qui ne crois plus en rien

Je prie les dieux de lui tendre la main

Pour cet ange presque mort, je vous implore

Pour qu’il aime encore

Qu’il aime encore

Pour qu’il aime encore

Qu’il m’aime encore encore encore…

Voor onze dromen die uit de wolken vallen

Verdronken in de regen van verloren tijd

Onze harten breken het ijs

Van oorlogen zo vermoeid, zo vermoeid

Ik bid tot de goden die niemand meer geloven

Ik bid echter tot de goden om in deze man te geloven

Voor deze gewonde engel

Ik bid tot de hemel

Om hem zijn vleugels terug te geven

Voor onze gewonde zielen

gevonden hebben

Op de drempel van ons leven

gesloten deuren

Voor ons arme dwazen

Is er een leven?

Nog voor de dood

Ik bid tot de goden die niemand meer geloven

Ik bid echter tot de goden om in deze man te geloven

Voor deze gewonde engel

Ik bid tot de hemel

Om hem zijn vleugels terug te geven

Ik bid tot de goden ik die nergens meer in geloven

Ik bid tot de goden om haar te bereiken

Voor deze bijna dode engel, ik smeek je

Voor hem om weer lief te hebben

Waar hij nog steeds van houdt

Voor hem om weer lief te hebben

Dat hij nog steeds van me houdt...