1, 2, 3 soleil - Zazie

J’ai ma poupée abandonné

Ma peine dans mon seau laissé tomber

Au jardin d’enfants j’peux plus jouer

Et voilà j’perds mon temps

chez les grands

Des fois j’suis belle, et puis après?

Ça fait des types que j’vois de plus près

Ça m’fait du bien et puis du mal

Et ça m’reprends j’perds mon temps

chez les grands

Je retourne à l’enfance

que personne ne me réveille

A la poupée je veux bien jouer,

mais faudrait pas mon cœur oublier.

J’me peins en bleu comme en vacances

mais pas pour qu'à la mer

tu m’balances.

C’est pas la belle et puis la bête,

l’amour au ras des pâquerettes.

j’te préviens si tu t’arrêtes pas

j’te vends mes jarretelles

pour une paire de baskets

Je retourne à l’enfance

que personne ne me réveille

Soleil!

Soleil!

Je retourne à l’enfance,

j’veux plus qu’on me réveille

Ik heb mijn pop verlaten

Mijn verdriet in mijn gevallen emmer

In de kleuterschool kan ik niet meer spelen

En hier ben ik mijn tijd aan het verdoen

bij de volwassenen

Soms ben ik mooi, dus wat?

Dat zijn een paar jongens die ik van dichterbij zie

Het doet me goed en doet dan pijn

En het brengt me terug, ik verspil mijn tijd

bij de volwassenen

Ik ga terug naar de kindertijd

niemand maakt me wakker

Bij de pop wil ik goed spelen,

maar moet mijn hart niet vergeten.

Ik schilder mezelf blauw zoals op vakantie

maar niet zo dat op zee

je wiegt me.

Het is niet schoonheid en dan het beest,

liefde spoelen met madeliefjes.

Ik waarschuw je als je niet stopt

Ik zal je mijn kousenbanden verkopen

voor een paar sneakers

Ik ga terug naar de kindertijd

niemand maakt me wakker

Zon!

Zon!

Ik ga terug naar de kindertijd,

Ik wil niet gewekt worden