D'elle à lui - Yvette Guilbert

Tu me dis, Léon, qu’il faut que je t’oublie,

Parce que dans quelques jours, tu vas te marier.

Ce qu’tu demandes là,

Mais c’est de la folie,

Car il y a des amours qu’on ne peut oublier.

Je te l’ai toujours dit:

Tu fus le premier homme

Qui m’ait, chaste et pure, tenue dans ses bras.

Oui, ça te fait sourire.

Ben souris, mon bonhomme,

Mais ça, c’est une chose

Qu’une femme n’oublie pas.

Ah oui, j'étais pure !

C'était ridicule.

Des choses de la vie,

J’savais rien de rien,

A ce point que toi,

Pourtant, qu’est pas un hercule,

Ben, ce que tu m’faisais,

J’trouvais ça très bien.

Ah !

T’aurais tout de même pas

Fait comme ce colosse

Des choses épatantes

Entre les deux repas.

Mais non, mon ami,

Non je ne suis pas rosse.

Y a tout de même des choses

Qu’une femme n’oublie pas.

En ce temps là, t'étais pas vêtu comme un prince.

Tu gagnais quelque chose

Comme cent francs par mois.

Quand on a le ventre creux, on a la taille mince.

J’aime pas les gros hommes,

Ben, t'étais de mon choix.

Je menais une vie sobre tout autant que rangée.

Ah !

Tu te souviens pas de ça,

Maintenant que tu es gras !

Ce que j’en ai bouffé, d’la vache enragée

Et ça c’est une chose

Qu’une femme n’oublie pas,

Ce qui t’empêchait pas de faire

Des p’tites bombances

Et chercher ailleurs un autre bien que le tien.

Ah !

Tu m’en as fait voir

De toutes les nuances

Et tu prétendais même que le jaune m’allait bien…

Et quand je pense que moi,

Moi, j'étais fidèle.

Dans la vie d’une femme, ça compte.

En tout cas, le cas est assez rare

Pour que j’me le rappelle

Et ça, c’est une chose que j’n’oublierai pas

Et le jour où je t’appris

Que j’allais être mère,

Un enfant à nous,

Mais c'était fabuleux…

Tiens:

Je l’ai ta voix, dans le creux de mon oreille:

«Ah non, pas d’enfant !

On est assez de deux !»

Ah !

Tu te fiches bien

De ma vie, de ma souffrance,

Ce qui prouve, mon ami,

Que si t’es mufle, au fond,

C’est pas d’aujourd’jui

Que j’en fais l’expérience

Car il y a des choses

Qu’une femme n’oublie pas.

Ah !

Puis tiens, tu me rendrais méchante.

Si je remue tout ça,

C’est que j’ai tant de peine.

J’croyais qu’on vivrait toujours, tous les deux…

Mais non !

J’irai pas chez toi

Faire des scènes.

Tu veux t’en aller?

Va t’en, sois heureux,

Mais t’oublier, non.

Je t’avoue ma faiblesse.

Songeant au passé, je pleurerai parfois

Car ce temps-là, vois-tu,

C’est toute ma jeunesse

Et ça, c’est une chose

Qu’une femme n’oublie pas

Zeg me, Leon, dat ik je moet vergeten,

Want over een paar dagen ga je trouwen.

Wat je hier vraagt,

Maar het is waanzin,

Omdat er liefdes zijn die niet vergeten kunnen worden.

Ik heb je altijd gezegd:

Jij was de eerste man

Die mij, kuis en zuiver, in zijn armen hield.

Ja, het maakt je aan het lachen.

Ben glimlach, mijn man,

Maar dat is één ding

Dat vergeet een vrouw niet.

Ah ja, ik was puur!

Het was belachelijk.

dingen van het leven,

ik wist van niks,

Op dit punt dat je,

Maar wat is geen Hercules,

Nou, wat je me hebt aangedaan,

Dat vond ik heel goed.

Ah!

Dat zou je niet hebben gedaan

Gemaakt als deze kolos

geweldige dingen

Tussen de twee maaltijden.

Maar nee, mijn vriend,

Nee ik ben niet ondeugend.

Er zijn nog dingen

Dat vergeet een vrouw niet.

Toen was je nog niet gekleed als een prins.

Je verdiende wat

Ongeveer honderd frank per maand.

Als je een holle buik hebt, heb je een slanke taille.

Ik hou niet van dikke mannen

Nou, jij was mijn keuze.

Ik leidde zowel een nuchter als ordelijk leven.

Ah!

Dat herinner je je niet,

Nu je dik bent!

Wat ik at, van de hondsdolle koe

En dat is één ding

Dat een vrouw niet vergeet,

Wat hield je niet tegen om te doen

Kleine feesten

En zoek ergens anders naar een ander goed dan het jouwe.

Ah!

Je hebt me het laten zien

Van alle tinten

En je beweerde zelfs dat geel me goed stond...

En als ik denk dat ik,

Ik, ik was trouw.

In het leven van een vrouw doet het ertoe.

Het geval is in ieder geval vrij zeldzaam

Voor mij om te onthouden

En dat is iets wat ik niet zal vergeten

En de dag dat ik het je leerde

Dat ik moeder zou worden,

Een kind van ons,

Maar het was fantastisch...

Alsjeblieft:

Ik heb je stem, in de holte van mijn oor:

“Oh nee, geen kind!

Twee van ons is genoeg!"

Ah!

Het maakt je niet uit

Van mijn leven, van mijn lijden,

Wat bewijst, mijn vriend,

Dat als je een badass bent, diep van binnen,

Het is niet van vandaag

Wat ik ervaar

Omdat er dingen zijn

Dat vergeet een vrouw niet.

Ah!

Dan zou je me gemeen maken.

Als ik het allemaal roer,

Het is dat ik zoveel pijn heb.

Ik dacht dat we allebei eeuwig zouden leven...

Maar nee !

Ik ga niet naar je huis

Scènes maken.

Wil je weg?

Ga weg, wees gelukkig,

Maar om jou te vergeten, nee.

Ik belijd mijn zwakheid aan jou.

Als ik aan het verleden denk, moet ik soms huilen

Voor die tijd, zie je,

Het is mijn hele jeugd

En dat is één ding

Dat vergeet een vrouw niet