Picture Box - Yugen Blakrok

Yeah, yeah, that’s the one

Plastic city

Picture box, service screens, static

One, two

Yeah

Conspiring in secrecy

My ghouls drag chains and exchange theories on other spooks and black books

Sad souls known to grab loose and handles

They hypnotized by the truth, horrific daily news

Ears ringing from eerie noises, anti-vessels make the loudest

TV hosts invading living rooms like haunted houses

Spewing words without content, spoken out of context

I breathe deep, inhale the sweet perfume of the dead

The ghosts that haunt my spirit hide amidst some petty showers

To purify the self I throw my fears in burning fires

Desperate times call desperate measures, but situations dire

Tower over furnaces unburnt and demons cower

But the world spins, or it seems to

Watch the heavens wonder if the gods and us can be equals

Stars circle the planet, like followers to Akaba

Universal in breath directs the flow of prana

I’m folding cosmic sagas in the gallows

Where my shadow reigns supreme

Diana with the bow, the protectors of all thieves

Still, beating hearts bump chests and leave static on the screen

I live in frequencies, where strange schools of sorcery meet

Turn it on, turn it off, turn it on, turn it off

May the rhythm bring peace to your bubbling heart

Find the inner space of night, the most cosmic of sparks

The firefly that shines like the sun and lights up the dark

Turn it on, turn it off, turn it on, turn it off

May the rhythm bring peace to your bubbling heart

Find the inner space of night, the most cosmic of sparks

The firefly that shines like the sun and lights up the dark

Hark, the herald angel sings, melodies and harp strings

Rather stay blind to mass-appeal than kill the art for it

So, rhyme-books, they poison with the arsenic

Scribble lines of plots and twists confounding neurologists

Deepen my delirium, I’ll write breathing little puns

Hissing sounds as they release, purge God from bitter nuns

Smoking guns, my lyrics are—dense, the dark attest

They give the same sensation that sinking does

Gills are deficient, navigating watery worlds

Clouds of emotional words hang over my head like a curse

I dig through sentiment like rubble

They say, «Woman is a fish that shows herself most when the waters are troubled»

In this no-man's-land, culture hazardous

Protect neck and self with magic amulets, silent answers does Holding heavy

hearts like Anubis

Consumed by anger, self-confusing who the activist

Only one stage down in the gallows

Where my shadow reigns supreme

Beauty for the hideous, I’m a savage and a beast

Of the stormiest of temperaments

Of waves of manic springs

Blakrok like the runners go in the east

Turn it on, turn it off, turn it on, turn it off

May the rhythm bring peace to your bubbling heart

Find the inner space of night, the most cosmic of sparks

The firefly that shines like the sun and lights up the dark

Turn it on, turn it off, turn it on, turn it off

May the rhythm bring peace to your bubbling heart

Find the inner space of night, the most cosmic of sparks

The firefly that shines like the sun and lights up the dark

Ja, ja, dat is hem

Plastic stad

Picture box, serviceschermen, statisch

Een twee

Ja

In het geheim samenzweren

Mijn ghouls slepen aan kettingen en wisselen theorieën uit over andere spoken en zwarte boeken

Trieste zielen waarvan bekend is dat ze losgrijpen en vastgrijpen

Ze gehypnotiseerd door de waarheid, verschrikkelijk dagelijks nieuws

Oren suizen van griezelige geluiden, anti-vaten maken het luidst

Tv-presentatoren dringen huiskamers binnen als spookhuizen

Woorden uitspugen zonder inhoud, uitgesproken uit de context

Ik adem diep in, inhaleer het zoete parfum van de doden

De geesten die mijn geest achtervolgen, verbergen zich tussen een paar kleine buien

Om het zelf te zuiveren gooi ik mijn angsten in brandende vuren

Wanhopige tijden vragen om wanhopige maatregelen, maar situaties nijpend

Toren boven ovens onverbrand en demonen krimpen ineen

Maar de wereld draait, of het lijkt te

Kijk hoe de hemel zich afvraagt ​​of de goden en wij gelijk kunnen zijn

Sterren omcirkelen de planeet, als volgers van Akaba

Universele inademing stuurt de stroom van prana

Ik vouw kosmische sagen in de galg

Waar mijn schaduw oppermachtig is

Diana met de boog, de beschermers van alle dieven

Toch kloppen kloppende harten tegen kisten en laten ze ruis op het scherm

Ik woon in frequenties, waar vreemde scholen van tovenarij samenkomen

Zet het aan, zet het uit, zet het aan, zet het uit

Moge het ritme vrede brengen in je borrelende hart

Vind de innerlijke ruimte van de nacht, de meest kosmische vonken

De vuurvlieg die schijnt als de zon en de duisternis verlicht

Zet het aan, zet het uit, zet het aan, zet het uit

Moge het ritme vrede brengen in je borrelende hart

Vind de innerlijke ruimte van de nacht, de meest kosmische vonken

De vuurvlieg die schijnt als de zon en de duisternis verlicht

Luister, de heraut engel zingt, melodieën en harpsnaren

Blijf liever blind voor massale oproepen dan de kunst ervoor te doden

Dus, rijmboeken, ze vergiftigen met het arseen

Krabbel lijnen van plots en wendingen die neurologen in verwarring brengen

Verdiep mijn delirium, ik zal kleine woordspelingen schrijven

Sissende geluiden als ze loslaat, zuivert God van bittere nonnen

Rokende geweren, mijn teksten zijn - dicht, het donkere getuigt

Ze geven hetzelfde gevoel als zinken

Kieuwen zijn gebrekkig, navigeren door waterige werelden

Wolken van emotionele woorden hangen als een vloek boven mijn hoofd

Ik graaf door sentiment als puin

Ze zeggen: «De vrouw is een vis die zich het meest laat zien als de wateren onrustig zijn»

In dit niemandsland, cultuurgevaarlijk

Bescherm nek en jezelf met magische amuletten, stille antwoorden zijn zwaar

harten zoals Anubis

Verteerd door woede, zelfverwarrend wie de activist

Slechts één trap lager in de galg

Waar mijn schaduw oppermachtig is

Schoonheid voor de afschuwelijke, ik ben een wilde en een beest

Van de meest stormachtige temperamenten

Van golven van manische bronnen

Blakrok zoals de hardlopers in het oosten gaan

Zet het aan, zet het uit, zet het aan, zet het uit

Moge het ritme vrede brengen in je borrelende hart

Vind de innerlijke ruimte van de nacht, de meest kosmische vonken

De vuurvlieg die schijnt als de zon en de duisternis verlicht

Zet het aan, zet het uit, zet het aan, zet het uit

Moge het ritme vrede brengen in je borrelende hart

Vind de innerlijke ruimte van de nacht, de meest kosmische vonken

De vuurvlieg die schijnt als de zon en de duisternis verlicht