Morbid Abakus - Yugen Blakrok

Blindfolded when I swing blades, cursed version of Cronus

My theses find God in geometry like Archimedes

Trace my vanishing point, fill the hollow with light from lasers

Make the mind state change like cloud formations

As star patterns split beams, expose flaws in our time

Hidden complexes dematerialize

I’m silent bomb type

Exit like Houdini

You couldn’t see me with a microchip

And a tracker each knee, so climb to find the highest peak

Fight the shadows of defeat

I’m Neo moving anti-clockwise until this cypher is complete

False prophets are the first to seek the shelter of cocoons like a newborn

Retreating back into its mother’s womb

Out of this world, I search space like quantum physicists

Scale the mountain like Moses, only to find out where the lizard lives

I crush imbeciles and elevate seerers

My order’s silent mystics that levitate above fear

Colony of monks — who’s the abbott here?

Unplug the mind control device like system saboteurs

I took self on an odyssey, low-key (Loki) like Odin’s seed

Language mathematical, let digits set the oldest scene

From the point of origin, beyond the species after us

Checking one, two over the microphone, abacus

I took self on an odyssey, low-key like Odin’s seed

Language mathematical, let digits set oldest scene

From the point of origin, beyond the species after us

Checking one, two

One, two, one, two

To recognize the order inside organized chaos

I roll solo, radiate out like the archetype of the logos

Trace the movements of the gods' heavenly steps

Lifespan pre-set;

eye-con-artists the pretext

Moving targets, our crow armies converge on crowds of men

We’re far from innocent, mentally trained on busted tenements

Immune to pressures from religious sects

Stay fighting til our own dominant thoughts find a way to manifest

And insulate the mind against lobotomized societies, dribbling

The most traitorous, turn on their siblings

Many milling for millions, though the system’s belittling

I honor family bonds like I’m Sicilian, ape shit like simian

I grind elbows deep in the dirt with root fingers

Spinning optics, cloud the mind like mood swingers

I cast spells like spiderwebs

Used to rest my head on temple steps, icicle rhymes upon my breath

Now I’m perfecting the method in the madness

Mountains out of anthills, my lungs pack cess, vocals caught up in semantics

Imperial, ears upon the great work of The Master

Whose concept’s in complex patterns, like Venus fractures

I took self on an odyssey, low-key (Loki) like Odin’s seed

Language mathematical, let digits set the oldest scene

From the point of origin, beyond the species after us

Checking one, two over the microphone, abacus

I took self on an odyssey, low-key like Odin’s seed

Language mathematical, let digits set oldest scene

From the point of origin, beyond the species after us

Checking one, two

One, two, one, two

The eternal wonders of space and time.

The far away dreams and mysteries of

other worlds.

Other life.

The stars.

The planets.

Man has been face to face

with them for centuries, yet is barely able to penetrate their unknown secrets.

Sometime, someday, the barrier will be pierced.

Why must we wait?

Why not now?

Geblinddoekt als ik met messen zwaai, vervloekte versie van Cronus

Mijn stellingen vinden God in de geometrie zoals Archimedes

Traceer mijn verdwijnpunt, vul de holte met licht van lasers

Laat de geestestoestand veranderen zoals wolkenformaties

Als sterpatronen bundels splitsen, legt u de gebreken van onze tijd bloot

Verborgen complexen dematerialiseren

Ik ben het stille bomtype

Verlaat zoals Houdini

Je kon me niet zien met een microchip

En elke knie een tracker, dus klim om de hoogste top te vinden

Vecht tegen de schaduwen van de nederlaag

I'm Neo beweegt tegen de klok in totdat dit cijfer compleet is

Valse profeten zijn de eersten die de beschutting van cocons zoeken als een pasgeborene

Terugtrekken in de baarmoeder van zijn moeder

Niet van deze wereld, ik doorzoek de ruimte zoals kwantumfysici

Beklim de berg zoals Mozes, alleen om erachter te komen waar de hagedis leeft

Ik verpletter imbecielen en verhef zieners

De stille mystici van mijn bestelling die boven angst zweven

Kolonie van monniken - wie is hier de abt?

Koppel het mind control-apparaat los, zoals systeemsaboteurs

Ik nam mezelf op een odyssee, ingehouden (Loki) zoals het zaad van Odin

Taal wiskundig, laat cijfers de oudste scène instellen

Vanaf het punt van oorsprong, voorbij de soort na ons

Een, twee controleren via de microfoon, telraam

Ik nam mezelf op een odyssee, rustig zoals het zaad van Odin

Taal wiskundig, laat cijfers de oudste scène instellen

Vanaf het punt van oorsprong, voorbij de soort na ons

Een, twee controleren

Een, twee, een, twee

Om de orde in de georganiseerde chaos te herkennen

Ik rol solo, straal uit als het archetype van de logo's

Volg de bewegingen van de hemelse stappen van de goden

Levensduur vooraf ingesteld;

eye-con-artiesten het voorwendsel

Bewegende doelen, onze kraaienlegers komen samen op menigten mannen

We zijn verre van onschuldig, mentaal getraind op kapotte huurkazernes

Immuun voor druk van religieuze sekten

Blijf vechten totdat onze eigen dominante gedachten een manier vinden om zich te manifesteren

En isoleer de geest tegen lobotomized samenlevingen, dribbelen

De meest verraderlijke, zetten hun broers en zussen op

Velen malen voor miljoenen, hoewel het systeem kleinerend is

Ik eer familiebanden alsof ik Siciliaan ben, aap shit zoals simian

Ik maal ellebogen diep in het vuil met wortelvingers

Draaiende optica, vertroebel de geest als stemmingswisselingen

Ik spreek spreuken uit als spinnenwebben

Gebruikt om mijn hoofd op tempeltrappen te laten rusten, ijspegel rijmt op mijn adem

Nu ben ik de methode in de waanzin aan het perfectioneren

Bergen uit mierenhopen, mijn longen zijn leeg, zang verstrikt in semantiek

Imperial, oren naar het geweldige werk van The Master

Wiens concept zit in complexe patronen, zoals Venusbreuken

Ik nam mezelf op een odyssee, ingehouden (Loki) zoals het zaad van Odin

Taal wiskundig, laat cijfers de oudste scène instellen

Vanaf het punt van oorsprong, voorbij de soort na ons

Een, twee controleren via de microfoon, telraam

Ik nam mezelf op een odyssee, rustig zoals het zaad van Odin

Taal wiskundig, laat cijfers de oudste scène instellen

Vanaf het punt van oorsprong, voorbij de soort na ons

Een, twee controleren

Een, twee, een, twee

De eeuwige wonderen van ruimte en tijd.

De verre dromen en mysteries van

andere werelden.

Ander leven.

De sterren.

De planeten.

De man is van aangezicht tot aangezicht geweest

al eeuwen met hen samen, maar is nauwelijks in staat om hun onbekende geheimen te doorgronden.

Ooit, ooit, zal de barrière worden doorboord.

Waarom moeten we wachten?

Waarom nu niet?