Velvet on the Horns - Yellow Eyes

Overnight or was it not

Green ragged cloth

Had fallen on the path

The way I took had velvet on the horns

I peered straight through

And saw the shrinking frame

Collapse and bloom

And choke on its vast ornate teeth

I would cry out

If it were not so late

I do not remember you

Perfect sphere

Chlorine smell

Painting that was damaged in the hold

Imagine that a propane tank

When squarely struck

Becomes a bell

Yet huddles by the driveway in the cold

Overnachting of was het niet?

Groene haveloze doek

Was op het pad gevallen

De manier waarop ik het nam had fluweel op de hoorns

Ik tuurde er doorheen

En zag het krimpende frame

Ineenstorten en bloeien

En stikken in zijn enorme sierlijke tanden

Ik zou het uitschreeuwen

Als het niet zo laat was

Ik herinner mij jou niet

Perfecte bol

Chloor geur

Beschadigd schilderij in het ruim

Stel je voor dat een propaantank

Wanneer vierkant geslagen

Wordt een bel

Toch ineengedoken bij de oprit in de kou