Двое в городе - Яна Павлова, БумеR

«Я тебя люблю!»

— А я уже нет,

«Я тебя молю!»

— Не жди мой ответ

Разные с тобой, как ночь и день…

«Я тебя прощу!»

— А я уже нет,

«И не отпущу!»

— Не жди мой ответ

Прошла между нами черная тень

«Мне б тебя обнять, сердце не унять!

Обрести покой, чтобы был ты мой…»

Мы двое в городе пустынном

Как изгнанники одной большой

Любви,

Ты это чувство что таишь в душе ранимой

Как лепесток не надорви.

Сказать друг другу мы не можем,

Не поможем (не поможем)…

Так стоит грустить?

За все плохое и хорошее,

Ведь жизнь еще не прожита,

Друг друга простить.

Друг друга простить…

«Я тобой дышу!»

— А я уже нет,

«Я к тебе спешу!»

— Не жди мой ответ

Мы с тобой два полюса Земли…

«Я к тебе приду!»

— А я уже нет,

«Землю обойду!»

— Не жди мой ответ

Чувство нежное не сберегли

«Мне б тебя обнять, сердце не унять!

Обрести покой, чтобы был ты мой…»

Мы двое в городе пустынном

Как изгнанники одной большой

Любви,

Ты это чувство что таишь в душе ранимой

Как лепесток не надорви.

Сказать друг другу мы не можем,

Не поможем (не поможем)…

Так стоит грустить?

За все плохое и хорошее,

Ведь жизнь еще не прожита,

Друг друга простить.

Друг друга простить…

Мы двое в городе пустынном

Как изгнанники одной большой

Любви,

Ты это чувство что таишь в душе ранимой

Как лепесток не надорви.

Сказать друг другу мы не можем,

Не поможем (не поможем)…

Так стоит грустить?

За все плохое и хорошее,

Ведь жизнь еще не прожита,

Друг друга простить.

Друг друга простить…

"Ik houd van jou!"

- En ik ben weg,

"Ik smeek u!"

- Wacht niet op mijn antwoord

Anders bij jou, zoals dag en nacht...

"Ik zal het je vergeven!"

- En ik ben weg,

"En ik laat niet los!"

- Wacht niet op mijn antwoord

Passeerde tussen ons een zwarte schaduw

“Ik zou je omhelzen, mijn hart kan niet gestild worden!

Vind vrede zodat je van mij bent..."

We zijn met z'n tweeën in een verlaten stad

Als ballingen van één grote

Liefde,

Jij bent het gevoel dat je verbergt in de ziel van de kwetsbaren

Als een bloemblad, scheur het niet.

We kunnen het elkaar niet vertellen

We zullen niet helpen (we zullen niet helpen)...

Is het het waard om verdrietig te zijn?

Voor al het slechte en goede,

Het leven is tenslotte nog niet geleefd,

Vergeef elkaar.

vergeef elkaar...

"Ik adem je!"

- En ik ben weg,

"Ik heb haast met jou!"

- Wacht niet op mijn antwoord

Jij en ik zijn twee polen van de aarde...

"Ik kom naar je toe!"

- En ik ben weg,

"Ik ga de aarde rond!"

- Wacht niet op mijn antwoord

Het tedere gevoel was niet gered

“Ik zou je omhelzen, mijn hart kan niet gestild worden!

Vind vrede zodat je van mij bent..."

We zijn met z'n tweeën in een verlaten stad

Als ballingen van één grote

Liefde,

Jij bent het gevoel dat je verbergt in de ziel van de kwetsbaren

Als een bloemblad, scheur het niet.

We kunnen het elkaar niet vertellen

We zullen niet helpen (we zullen niet helpen)...

Is het het waard om verdrietig te zijn?

Voor al het slechte en goede,

Het leven is tenslotte nog niet geleefd,

Vergeef elkaar.

vergeef elkaar...

We zijn met z'n tweeën in een verlaten stad

Als ballingen van één grote

Liefde,

Jij bent het gevoel dat je verbergt in de ziel van de kwetsbaren

Als een bloemblad, scheur het niet.

We kunnen het elkaar niet vertellen

We zullen niet helpen (we zullen niet helpen)...

Is het het waard om verdrietig te zijn?

Voor al het slechte en goede,

Het leven is tenslotte nog niet geleefd,

Vergeef elkaar.

vergeef elkaar...