OP 53 (O Vento) - Xutos & Pontapés

Nesta cave de cimento

Vigésimo quinto andar

Deixou-se de ouvir o vento

Deixou-se de ver o mar

Paredes e mais paredes

Luzes setas a indicar

Corredores, elevadores

Ninguém me vai agarrar

Eu sou o vento

E o vapor cor de rosa

Entra na circulação

Pelos poros p’la garganta

Dorme dorme solidão

Já não sei se é nostalgia

Se é das cenas p’ra dormir

Há quem grame a porcaria

Há quem foda sem se vir

Eu sou o vento

E assobio

E rodopio

E ando do quente p’ró frio

Eu sou o vento

In deze cementkelder

vijfentwintigste verdieping

De wind werd niet gehoord

Je stopte met het zien van de zee

Muren en nog eens muren

Pijllampjes om aan te geven:

gangen, liften

Niemand zal me grijpen

ik ben de wind

En de rozenstoom

Kom in de oplage

Door de poriën in de keel

slaap slaap eenzaamheid

Ik weet niet of het meer nostalgie is

Als het uit de slaapscènes komt

Er zijn er die de boel verknallen

Er zijn mensen die neuken zonder zichzelf te zien

ik ben de wind

en fluiten

En draaien

Van warm naar koud

ik ben de wind