The Gentle Touch of Humanity - Wormwood

Through broken memories and mental draughts

Once a beautiful land made of blood and thoughts

I was taught to believe that Sirius was the way

But on my broken knees I was led astray

And then I saw the gentle touch of humanity

I stood in its glowing shadow

We are the architects of fate

In pure judgment and awe

We burn what we create

And then I saw the gentle touch of humanity

Destroying the future and raping the past

Just to feed our own insanity

Skywards pillars of ruins

Bleeding blind juries of fury

Main lined self-made virus

And then there was silence

A seething undeniable hatred and loss of words

The lines between life and death are blurred

With every new burst of life and convalescence

We have drained our collective souls of its essence

And from soil I came, in iron raised

In resistance, in redemption, non serviam

A pure supernova of life in constant toil

And now I am complete, leaving this mortal coil

Door gebroken herinneringen en mentale tocht

Ooit een prachtig land gemaakt van bloed en gedachten

Ik heb geleerd te geloven dat Sirius de weg was

Maar op mijn gebroken knieën werd ik op een dwaalspoor gebracht

En toen zag ik de zachte aanraking van de mensheid

Ik stond in zijn gloeiende schaduw

Wij zijn de architecten van het lot

Met puur oordeel en ontzag

We verbranden wat we maken

En toen zag ik de zachte aanraking van de mensheid

De toekomst vernietigen en het verleden verkrachten

Gewoon om onze eigen waanzin te voeden

Hemelwaartse pilaren van ruïnes

Bloedende blinde jury's van woede

Mainlined zelfgemaakt virus

En toen was het stil

Een ziedende onmiskenbare haat en verlies van woorden

De lijnen tussen leven en dood vervagen

Bij elke nieuwe uitbarsting van leven en herstel

We hebben onze collectieve ziel ontdaan van zijn essentie

En uit de grond kwam ik, in ijzer geheven

In verzet, in verlossing, niet serviam

Een pure supernova van leven in constant zwoegen

En nu ben ik compleet, ik verlaat deze sterfelijke spiraal