Iron - Woodkid, Mystery Jets

Deep in the ocean, dead and cast away

Where innocence is burned, in flames

A million miles from home, I'm walking ahead

I'm frozen to the bones, I am

A soldier on my own, I don't know the way

I'm riding up the heights, of shame

I'm waiting for the call, the hand on the chest

I'm ready for the fight, and fate

The sound of iron shots is stuck in my head

The thunder of the drums, dictates

The rhythm of the falls, the number of deaths

The rising of the horns, ahead

From the dawn of time to the end of days

I will have to run, away

I want to feel the pain and the bitter taste

Of the blood on my lips, again

This deadly burst of snow is burning my hands

I'm frozen to the bones, I am

A million miles from home, I'm walking away

I can't remind your eyes, your face

Diep in de oceaan, dood en verworpen

Waar onschuld wordt verbrand, in vlammen

Een miljoen mijl van huis, ik loop vooruit

Ik ben tot op het bot bevroren, dat ben ik

Een soldaat in mijn eentje, ik weet de weg niet

Ik rijd de hoogten op, van schaamte

Ik wacht op het telefoontje, de hand op de borst

Ik ben klaar voor de strijd, en het lot

Het geluid van ijzeren schoten zit vast in mijn hoofd

Het gedonder van de drums, dicteert

Het ritme van de vallen, het aantal doden

Het rijzen van de hoorns, vooruit

Van het begin der tijden tot het einde der dagen

Ik zal moeten rennen, weg

Ik wil de pijn en de bittere smaak voelen

Van het bloed op mijn lippen, alweer

Deze dodelijke uitbarsting van sneeuw brandt mijn handen

Ik ben tot op het bot bevroren, dat ben ik

Een miljoen mijl van huis, ik loop weg

Ik kan je ogen, je gezicht niet herinneren