Battle Lines - Wodensthrone

«And so it comes to this

And thus are we undone…»

The foundations of our fathers' truths

Eroded by the cruelties of fate

Thus enslaved wear their yoke like a crown

And their dishonour like the finest jewel

The profane usurps the sacred

The sacred defiled as profane

Unquestioning blindness proclaimed to be sight

The denial of death and the sourging of life

And so it comes to this

But thus are we undone?

The Curse on ruinous currents ascends

Born by winds we dare not name

Its corruption taints all in its wake

Its ravenous shadow enshrouding the earth

Where is our courage?

Wherefore is our pride?

When good men do nothing

Whilst tyrants scar the skies

The lonely forest whispers

An oaken eulogy

A battlecry for those who stand

Before this poisoned tide

Against the Eye that glares incandescent

And those who conspire that great deeds fail

Our banners crack and flutter in forewarning

The threatening promise of tempests to come

Hearken to me!

Seek not for Gods to break our chains

Seek strength and will to break the chains ourselves

Seek for the essence of the wind’s true name

That we might command our fate once more!

Close window

«En zo komt het hierop neer»

En zo zijn we ongedaan gemaakt...»

De fundamenten van de waarheden van onze vaders

Geërodeerd door de wreedheden van het lot

Zo tot slaaf gemaakte slaven dragen hun juk als een kroon

En hun oneer als het mooiste juweel

Het profane eigent zich het heilige toe

Het heilige verontreinigd als profaan

Onvoorwaardelijke blindheid uitgeroepen tot zicht

De ontkenning van de dood en het verzuren van het leven

En dus komt het hierop neer

Maar daarmee zijn we ongedaan gemaakt?

De vloek op verwoestende stromingen stijgt op

Geboren door wind die we niet durven noemen

De corruptie bederft alles in zijn kielzog

Zijn vraatzuchtige schaduw omhult de aarde

Waar is onze moed?

Waarom is onze trots?

Wanneer goede mannen niets doen

Terwijl tirannen littekens maken in de lucht

Het eenzame bos fluistert

Een eiken lofrede

Een strijdkreet voor degenen die standhouden

Voor dit vergiftigde tij

Tegen het oog dat gloeit

En degenen die samenzweren dat grote daden mislukken

Onze banners barsten en wapperen als waarschuwing

De dreigende belofte van komende stormen

Luister naar mij!

Zoek niet dat Goden onze ketenen verbreken

Zoek kracht en wil om zelf de ketenen te verbreken

Zoek naar de essentie van de ware naam van de wind

Dat we ons lot nog een keer mogen bepalen!

Venster sluiten