In A Bottle - With Honor

When did life assume the shape of a TV screen

A work-horse work week, and commute in between?

As we masquerade the days we waste

Love’s stuck on dusty shelves with feelings we forsake

Before you know it, they’ll be selling us blood to bleed and air to breathe

Along with pre-packaged hopes and dreams that always stay an arm’s length out

of reach

I can’t help thinking there’s more than thoughtless repetition

On the porch all night telling stories

Outlasting moons when the rain is pouring down

Will we fight to take the reigns of our lives and find our own truths?

Will we die to darker days and break ties with the hells we’ve walked through?

It’s not too late

Wanneer kreeg het leven de vorm van een tv-scherm?

Een werk-paard werkweek en tussendoor pendelen?

Terwijl we de dagen die we verspillen vermommen

Liefde zit vast op stoffige planken met gevoelens die we verzaken

Voor je het weet verkopen ze ons bloed om te bloeden en lucht om te ademen

Samen met voorverpakte hoop en dromen die altijd op een armlengte afstand blijven

van bereik

Ik kan het niet helpen dat ik denk dat er meer is dan gedachteloze herhaling

De hele nacht op de veranda verhalen vertellen

Overlevende manen als de regen met stromende regen naar beneden komt

Zullen we vechten om de heerschappij van ons leven te nemen en onze eigen waarheden te vinden?

Zullen we sterven aan donkere dagen en de banden verbreken met de hellen waar we doorheen zijn gelopen?

Het is niet te laat