Au Firmament - Willy Denzey

A l'?poque de nos jeunes?

ges,

Je n’ai su tourner la page…

Et dans ce malheur,

J’y ai laiss?

mon c?

ur…

T’avoir vu allong?

l?,

Dans ce grand lit blanc et froid…

La vie avait quitt?

ton corps,

Et j’en pleure encore et encore…

Je revois ces deux enfants,

Qui ne comptaient pas le temps…

On se promettait des choses,

On voyait la vie en rose…

On ne s’est jamais quitt?

s,

M?

me durant les jours d'?t…

Et puis passe les semaines,

Jusqu’au tout premier «je t’aime»…

Au firmament, je veux?

tre avec toi,

Serr?

contre tes bras…

Au paradis des anges…

Au firmament, couch?

s sur un nuage,

Caressant ton visage…

Personne ne nous d?

range…

A pr?

sent, j’ai pris de l'?ge,

Et je revois ces images…

Car depuis ce malheur,

Mon?

me reste ta demeure…

J’ai tent?

de t’oublier,

Et ton sourire, effacer…

D’autres t’ont remplac?,

Mais ta pr?

sence les a repouss…

Je me souviens de nos nuits,

O?

l’amour noyait nos vies…

Et je te voulais pour femme,

Quand notre idylle tourna au drame…

Je t’ai veill?

jour et nuit,

Les Dieux, je les ai tous maudit…

Et puis passe les semaines,

Jusqu’au tout dernier «je t’aime»…

Au firmament, je veux?

tre avec toi,

Serr?

contre tes bras…

Au paradis des anges…

Au firmament, couch?

s sur un nuage,

Caressant ton visage…

Personne ne nous d?

range…

Ten tijde van onze jeugd?

leeftijden,

Ik kon de pagina niet omslaan...

En in dit ongeluk,

ben ik daar weggegaan?

mijn C?

jij…

Heb je je zien liggen?

L?,

In dat grote koude witte bed...

Het leven was weg?

jouw lichaam,

En ik huil keer op keer...

Ik zie deze twee kinderen weer,

Wie heeft de tijd niet geteld...

We beloofden elkaar dingen,

We zagen het leven in roze...

We zijn nooit uit elkaar gegaan?

s,

M?

ik tijdens de zomerdagen...

En dan gaan de weken voorbij,

Tot de allereerste "Ik hou van jou"...

In het firmament, zal ik?

met jou zijn,

Nauw?

tegen je armen...

In het paradijs van engelen...

In het firmament, bank?

op een wolk,

Je gezicht strelen...

Niemand vertelt ons

netjes…

Een pr?

voelt, ik ben oud geworden,

En ik zie die foto's weer...

Want sinds dat ongeluk,

Mijn?

Ik heb je huis nog...

Ik heb geprobeerd?

jou vergeten,

En je glimlach, wis...

Hebben anderen jou vervangen?

Maar je pr?

gevoel duwde ze terug...

Ik herinner me onze nachten,

Waar?

liefde verdronk ons ​​leven...

En ik wilde jou als mijn vrouw,

Toen onze romance tragisch werd...

Heb ik naar je gekeken?

dag en nacht,

De goden, ik heb ze allemaal vervloekt...

En dan gaan de weken voorbij,

Tot de allerlaatste "Ik hou van jou"...

In het firmament, zal ik?

met jou zijn,

Nauw?

tegen je armen...

In het paradijs van engelen...

In het firmament, bank?

op een wolk,

Je gezicht strelen...

Niemand vertelt ons

netjes…