Mercury Id Blues - Will Stratton

Hey, you found me at long last

I’ve been pacing here all decade for you

Can you feed me nice and slow

Like I’ll never eat again

It’s true you know

I’ve been rootless, possessed by what I can’t find

Now I’m useless, in love out of my mind

My friends shake me and they say

Don’t you speak too soon, my William

This might not stay

But I scorn them and reply

That it matters not one whit

What lives and dies

I’ve been restless, caressed by eaves so tall

Now I’m bested, a trophy on a wall

Will I ever have another like you?

Don’t you dare tell me the truth

I’d rather spend the rest of my life

Trying in vain to reel in that line

When water is the only proof

Maybe nothing can compare

But I’ll sit here catching nothing

There’s nothing there

And I’ll dream here, only you

Coming in and out of focus

Black and blue

I’ve been senseless

Mercury on my hands

I’m defenseless

Against my id’s demands

Hé, je hebt me eindelijk gevonden

Ik ben hier het hele decennium voor je aan het ijsberen

Kun je me lekker langzaam voeden?

Alsof ik nooit meer zal eten

Het is waar weet je

Ik ben wortelloos geweest, bezeten door wat ik niet kan vinden

Nu ben ik nutteloos, verliefd uit mijn hoofd

Mijn vrienden schudden me door elkaar en ze zeggen:

Spreek je niet te vroeg, mijn William

Dit blijft misschien niet

Maar ik minacht ze en antwoord

Dat het er niet toe doet

Wat leeft en sterft

Ik ben rusteloos geweest, gestreeld door zo'n lange dakranden

Nu ben ik verslagen, een trofee aan de muur

Zal ik ooit nog iemand hebben zoals jij?

Waag het niet me de waarheid te vertellen

Ik breng liever de rest van mijn leven door

Tevergeefs proberen die regel binnen te halen

Wanneer water het enige bewijs is

Misschien kan niets vergelijken

Maar ik blijf hier zitten om niets te vangen

Er is niets daar

En ik zal hier dromen, alleen jij

In en uit focus komen

Zwart en blauw

Ik ben zinloos geweest

Mercurius op mijn handen

ik ben weerloos

Tegen de eisen van mijn ID in