The Crippled Physician - WHY?, La La La La, Gia Margaret

In bed with cold

Brittle and old like The Dead Sea scrolls

His weak pulse it shakes his whole

Frame, shame‚ same bones and sloped

Narrow shoulders of a woman on a wagon

Heading west‚ bound homeward

Folks he knows that he’s gotta let go

Be released of the anger at least‚ geez

Uh, but it’s burrowed deep in his soul

Hidden like a pebble in snow

(Yo!)

(Yo!)

Baby’s been born with a beard worn and haggard

Weird and jagged in crowds

He stammers profoundly even amongst friends

And locks up like a tin ornithopter

Too tightly wound

He’s lonesome and wanting

Groping for something

Foraging closeness from shadows retreating

And like a pro-

Foundly confused

Infant in the endless cold night

He finally finds his own thumb

And numbs himself back into sleep

He says

(«What an old and strange son’s life is mine

When I come off stage they stand in line to meet me»)

When I come off stage they stand in line

(What an old and strange son’s life is mine)

The surgeon nervously goes on

He never claimed to be God

Just a vessel for impulse pressing into several directions

Dressing and undressing the wound I’m used to

Voom-voom, voom-voom‚ voom

«Who do I tell the truth to?»

Just a vessel for impulse pressing into several directions

Dressing and undressing the wound I’m used to

On a how-to on Youtube

Who do I tell the truth to?

Stressing and confessing from the Jetta on Nokia through Bluetooth

The surgeon nervously goes on

Met verkoudheid in bed

Broos en oud als de Dode Zee-rollen

Zijn zwakke pols het schudt zijn hele

Frame, schaamte‚ zelfde botten en schuin

Smalle schouders van een vrouw op een wagen

Richting het westen, op weg naar huis,

Mensen, hij weet dat hij moet loslaten

Wees tenminste verlost van de woede

Uh, maar het zit diep in zijn ziel gegraven

Verborgen als een kiezelsteen in de sneeuw

(joh!)

(joh!)

Baby is geboren met een versleten en verwilderde baard

Raar en grillig in menigten

Hij stamelt diep, zelfs onder vrienden

En sluit zich als een tinnen ornithopter

Te strak gewonden

Hij is eenzaam en wil

Naar iets tasten

Nabijheid zoeken van schaduwen die zich terugtrekken

En als een pro-

Vast in de war

Baby in de eindeloze koude nacht

Hij vindt eindelijk zijn eigen duim

En verdooft zichzelf weer in slaap

Hij zegt

(«Wat is het leven van een oude en vreemde zoon van mij

Als ik van het podium kom, staan ​​ze in de rij om me te ontmoeten»)

Als ik van het podium kom, staan ​​ze in de rij

(Wat is het leven van een oude en vreemde zoon van mij)

De chirurg gaat zenuwachtig verder

Hij heeft nooit beweerd God te zijn

Gewoon een vat voor impulsdruk in verschillende richtingen

De wond aan- en uitkleden die ik gewend ben

Voem-voem, voom-voem‚ voom

"Aan wie vertel ik de waarheid?"

Gewoon een vat voor impulsdruk in verschillende richtingen

De wond aan- en uitkleden die ik gewend ben

Over een how-to op Youtube

Aan wie vertel ik de waarheid?

Benadrukken en bekennen vanuit de Jetta op Nokia via Bluetooth

De chirurg gaat zenuwachtig verder