Gnostalgia - White Willow

Faintly as the shadows

Of evening gently fall

Across the fields and meadows

A raven sounds its call

Carried by a current

Of pain and memory

Across the seas of slumber

Its calling reaches me

And i must follow

This voice of longing

Past fields of sorrow

And no tomorrow

Wrapped in shades of nightfall

The stars will light my path

Forever flying homewards

On wings of broken song

And if their light should flicker

The voice will carry on

As echoes in a quiet land

Where spirits may go strong

I lift the veil of ashes

To find a road to heaven

And in blindness find my sight

I drink the silence of light

And when this cup is empty

The sky will burts upon us

And its waters wash away

All but our sky-bound way

Vaag als de schaduwen

Van de avond zachtjes vallen

Over de velden en weiden

Een raaf laat zijn roep horen

Gedragen door een stroom

Van pijn en geheugen

Over de zeeën van de slaap

Zijn roeping bereikt mij

En ik moet volgen

Deze stem van verlangen

Verleden velden van verdriet

En morgen niet

Gehuld in tinten van het vallen van de avond

De sterren zullen mijn pad verlichten

Voor altijd naar huis vliegen

Op vleugels van gebroken lied

En als hun licht zou flikkeren

De stem zal doorgaan

Als echo's in een rustig land

Waar geesten sterk kunnen gaan

Ik til de sluier van as op

Om een ​​weg naar de hemel te vinden

En vind in blindheid mijn zicht

Ik drink de stilte van het licht

En als deze beker leeg is

De lucht zal over ons heen barsten

En zijn wateren spoelen weg

Alles behalve onze hemelgebonden manier